Afgelopen maand werd journalist Arno Wellens hardhandig mishandeld nadat hij in een bioscoop in Amsterdam een opmerking had gemaakt 'of het wat rustiger mocht'. Na de film werd hij opgewacht en hardhandig in elkaar geslagen waardoor hij nu permanent letsel heeft aan zijn oog. In tegenstelling tot de foto's die beschikbaar zijn bij snelheidsovertredingen bleek de politie deze keer minder gemotiveerd haar best te doen: door een fout kreeg de politie geen toegang tot de camerabeelden.
Als mijn vriendin ‘s nachts drie kilometer te hard rijdt onderweg naar het ziekenhuis om iemand met spoed te opereren na een hartaanval krijgt ze wel een boete maar Faisal niet. En als iemand bij Amsterdam Centraal op mensen inrijdt staan ze net uit.
— Arno Wellens (@ArnoWellens) October 5, 2019
Toevallig is het altijd weer hoe men bij de Politie werkt. Als er een auto op Amsterdam Centraal op mensen inrijdt dan staan de camera's toevallig uit. Wanneer een journalist hardhandig in elkaar wordt geslagen dan maakt de politie fouten waardoor de camerabeelden niet meer te bekijken zijn. Wat bindt deze twee gebeurtenissen? Heel simpel: de Politie moet in beide gevallen moeite doen het recht te doen zegevieren. En dat kost moeite.
Heel anders is het in Nederland als u te snel rijdt op de snelweg. Dan ineens zijn de foto's natuurlijk wel beschikbaar. Sterker nog: u krijgt sneller dan ooit een brief van een overheidsapparaat. Normaal werken dergelijke organisaties natuurlijk enorm traag vanwege de enorme omvang aan FTE's, maar als het gaat om bekeuringen niet. Dan ineens is het wel weer mogelijk. In het geval van de camerabeelden van de mishandeling van Arno Wellens heeft de politie gefaald bij het indienen van een opsporingsbericht waardoor de beelden uiteindelijk niet meer konden worden bekeken.
Hoe zou het toch komen dat het respect voor de rechtstaat steeds verder afbrokkelt? Wellicht omdat we in een kromstaat leven en iedereen door de zeepbel heen prikt?