De herdenking van de Tweede Wereldoorlog in Rusland is niet echt een 'hot item' meer op de reislijsten van de Westerse regeringsleiders. Ondanks dat vandaag in
Moskou een grote militaire parade wordt gehouden om namens de Russische overheid te vieren dat Nazi-Duitsland werd verslagen in mei 1945 en de Tweede Wereldoorlog op het Europese continent
daarmee was afgelopen, is het toch niet echt een drukte van jewelste op het Rode Plein. Heel wat hoogwaardigheidsbekleders zijn namelijk gewoon thuisgebleven en hebben geen zin om in de
buurt van Vladimir Poetin te bivakkeren:
De oorlog leeft als nooit tevoren in een land dat zich steeds verder lijkt af te keren van de buitenwereld. Dat Xi en Mukherjee de belangrijkste gasten zijn, is veelzeggend. Het Kremlin nodigde 68 leiders uit voor de herdenking, zo'n beetje de helft heeft afgezegd. De Verenigde Staten en de meeste Europese landen sturen hun ambassadeurs.
Zelfs president Loekasjenko van Wit-Rusland, een trouwe bondgenoot, heeft bedankt voor de eer. Hij woont liever de herdenking bij in zijn eigen land.
En dus staat Poetin hier nu schouder aan schouder met lieden als Xi JinPing uit China. Een regime dat ongeveer evenveel vrijheid van meningsuiting toelaat als het regime waarvan diens ondergang vandaag in Moskou gevierd wordt. Trouw herinnert ons echt aan een illuster verleden van deze herdenking:
Het is een groot contrast met tien jaar geleden, toen de Amerikaanse president George W. Bush nog aan de zijde van Poetin stond tijdens de grote parade. Het was een periode van hoop. De relatie tussen de Amerikanen en de Russen begon te ontdooien. De Russische president tekende een vergaand akkoord over integratie met verschillende Europese leiders.
Militair gevaarlijker, maar niemand wil meer deelnemen aan Russische culturele happenings. Het land heeft zich voorlopig ver van de beschaving afgewend. En dus hebben zelfs landen als Wit-Rusland
en Noord-Korea geen trek om te komen. Combineer dat berichten over
plotselinge paniekontslagen in de legertop en je weet: Poetin gaat de
nadagen van z'n ambtsperiode in. Dat niemand op z'n feestje wil komen, behalve de strikt machiavelliaanse Chinezen, is daarvan een duister voorteken.