Pessimisme in Israël over nieuwe ronde vredesbesprekingen

Een nieuwe ronde van vredesbesprekingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit ging gisteren in Washington van start. De verwachtingen in Israel over een mogelijke positieve uitkomst van deze besprekingen zijn uitermate laag. Daar zijn drie redenen voor aan te voeren.

Ten eerste weten de Israëlische leiders en het publiek dat deze besprekingen slechts tot stand kwamen na zware druk van de regering Obama. De Obama regering is zich bewust van het teruglopen van de Amerikaanse invloed in het Midden-Oosten en heeft na een serie politieke mislukkingen (Egypte, Syrië en Irak) behoefte aan een succes. De regering in Washington gelooft dat via een oplossing van het Palestijns Israëlische conflict ook de situatie in landen als Egypte en Syrië gunstig kan worden beïnvloed

Het enige speelveld waar de Amerikanen denken een succes te kunnen behalen is Israël. Een succes bij de onderhandelingen tussen de PA en Israël zal goed zijn voor de Amerikaanse positie in het Midden-Oosten.

Vandaar de missie van John Kerry, en de enorme druk die de Amerikanen op de PA uitoefenden om terug te keren naar de onderhandelingstafel. Iets dat overigens pas lukte nadat de VS Israël had geprest om 104 Palestijnse terroristen vrij te laten als gebaar van ‘goodwill’.

In Israël wordt echter geheel anders aangekeken tegen de algemene situatie in het Midden-Oosten. De burgeroorlog in Syrië en de onrust elders in de Arabische wereld worden gezien als het gevolg van de opkomst van fundamentalistische Islamitische bewegingen en de strijd tussen shia- en sunni-islam. Een ander gegeven dat een grote rol speelt in de opstanden in de diverse Arabische landen, is het jarenlange mismanagement door dictators in die staten. Het conflict met Israel speelt dus geen rol in de chaos die het Midden-Oosten al meer dan twee jaar teistert.

Een andere factor die een rol speelt bij de sceptische houding ten aanzien van vrede met Palestijnen, is de invloed van de terreur die Israël beleefde sinds de ondertekening van de Oslo akkoorden en de terugtrekking uit Gaza in 2005. Deze terreur heeft diepe wonden geslagen in de Israëlische samenleving.

Juist de eis van de PA om meer dan honderd terroristen vrij te laten alvorens men wilde deel nemen aan nieuwe vredesbesprekingen, heeft het wantrouwen in Israel ten aanzien van de bedoelingen van de PA verder versterkt. De lijst van de vrij te laten Palestijnse gevangen bevat zonder uitzondering moordenaars die in de meeste gevallen levenslange gevangenisstraf kregen.

Zie hier een vertaling van de lijst van 118 terroristen die de PA aanvankelijk vrijgelaten wilde zien.

Deze moordenaars zullen door de Palestijnse leiders en bevolking opnieuw als helden worden verwelkomd. Iets dergelijks gebeurde eerder met de ruim 1000 Palestijnse terroristen die Israël vrijliet in ruil voor de ontvoerde soldaat Gilad Shalit. De verering van deze terroristen wordt in Israël gezien als een nieuw bewijs dat de Palestijnen niet geïnteresseerd zijn in vrede.

Een derde reden voor de sceptische houding in Israel, waar het gaat om de kans op een vredesregeling, is het feit dat de Palestijnse leiders vast blijven houden aan eisen die eerder leidden tot mislukken van de onderhandelingen. Een voorbeeld is het zogenaamde ‘recht op terugkeer’ die de miljoenen Palestijnse vluchtelingen en hun nakomelingen het recht zou moeten geven om zich in Israel te vestigen.

Sinds de oorlog in 1948 is er in feite niets veranderd in de houding van het Palestijnse leiderschap (Zie ook het boek One State Two States van Benny Morris). Dit werd vorige week opnieuw duidelijk toen een PA-minister in de aanwezigheid van president Mahmoud Abbas zei dat de akkoorden die de PA met Israel sloot en eventueel zal sluiten gemodelleerd zijn naar het  zogenaamde Hudaybiyyeh-akkoord.

Dit was het akkoord dat Mohammed sloot met de Quraish stam van Mecca. Het akkoord voorzag in een wapenstilstand van tien jaar, maar na twee jaar viel de profeet met zijn manschappen de Quraish stam aan en veroverde Mekka.

De uitspraken van de PA-minister zijn in feite niet nieuw, PLO-leider Yasser Arafat zei hetzelfde direct na de ondertekening van de Oslo-akkoorden. Zie hier:

Israëli’s worden dagelijks geconfronteerd met de realiteit in het voortslepende conflict. Zij zien dat er geen sprake is van een echte vredesbeweging in de Palestijnse samenleving of het voorbereiden van de bevolking op vrede door PA leiders. Integendeel, zij zien de voortdurende ophitsing tegen Israel, onder andere op de Palestijnse televisie.

Ook ervaren zij dat er in feite nooit een eind is gekomen aan de Palestijnse terreur zoals ook blijkt uit een recent rapport van de hulporganisatie Hatzalah. In de eerste zes maanden van dit jaar werden volgens Hatzalah 5635 aanslagen gepleegd op Joodse Israëli’s in Jeruzalem en omgeving en op de Westelijke Jordaanoever (Judea en Samaria).

Desondanks is 59 % van de bevolking voor het houden van nieuwe vredesbesprekingen en een meerderheid van 55 % zou het sluiten vredesakkoord in de huidige omstandigheden ondersteunen. Echter 70% van de ondervraagden gelooft echter aan dat er geen akkoord zal komen.