De Verlichtingstraditie: een universele morele taal.
De warme belangstelling voor mijn werk heeft natuurlijk een schaduwzijde. Je leest veel waarvan je denkt “dat klopt niet”. Maar het heeft ook positieve kanten. Sommige nieuwsoutlets publiceren verhalen op basis van “hearsay”. Zij nemen niet de moeite te checken of een verhaal klopt bij de enige bron die daarover uitsluitsel kan geven. Dat kan wel degelijk. Iedereen die zich een oordeel wil vormen over mijn werk kan gewoon lezen wat ik zelf schrijf. Zoals de Britten het zo aardig zeggen, dan hoor je het
Misschien is Moreel Esperanto (2007) een goede introductie. Het is een verdediging van een universele morele taal. Het is een boek in de verlichtingstraditie, zoals ik die sinds 2007 (en ook eerder) altijd heb verdedigd, en tot op de dag van vandaag trouw ben gebleven:
Cliteur, Paul,
Moreel Esperanto: naar een autonome ethiek, De Arbeiderspers, Amsterdam 2007.