Vijanden maken als strategie.
De oprichter van de Duitse Groenen, Wolf-Dieter Hasenclever, is niet te spreken over de strategie van Greenpeace en het Wereld Natuur Fonds. Hij vindt het belachelijk, stelt hij in
een column voor de South China Morning Post, dat deze groepen Asia Pulp and Paper lastig blijven vallen, ook al heeft dit bedrijf al enorme concessies gedaan (waar milieu-activisten buitengewoon tevreden mee moeten zijn).
The announcement by Asia Pulp and Paper that it is suspending clearance of natural forests in its concessions, while it assesses their conservation value, is welcome news. This decision is overdue. Firms like Asia Pulp and Paper harness the endowments of the natural world to create jobs and raise living standards. But at the same time, they are obliged to manage their land in a sustainable manner.
We kunnen natuurlijk debatteren over de vraag of dat inderdaad goed nieuws is, maar waar wat wél buiten kijf staat is het volgende:
Sustainable forest management was first defined 20 years ago at the Rio Earth Summit. While much progress has been made over the past two decades, most of the easy victories are behind us. It is important that the council improve operations as a result. For example, it too often fails to support local poor communities. A 2011 Oxfam report pointed out that 22,500 Ugandans were evicted, without consent or compensation, to make way for timber plantations of the British-owned New Forests Company.
Greenpeace en het WNF steunen allebei een certificatie-initiatief - de Forest Stewardship Council. Deze groep verleent certificaten aan bedrijven die op het milieu niet belasten, maar op duurzame wijze produceren, etc.
Het enige probleem daarmee is dat het flink wat geld kost om in aanmerking te komen voor een FSC certificaat. Bedrijven als Unilever hebben daar geen probleem mee - zij hebben immers meer dan genoeg geld te makken. Maar dat geldt niet voor lokale en / of kleine bedrijven (uit de derdewereldlanden in kwestie). Die worden dus helemaal weggeconcureerd; met dank aan het WNF en Greenpeace.
Hasenclever vindt dat onacceptabel. Greenpeace en het WNF maken zich zogenaamd wel druk om een paar boompjes, maar mensen kunnen ze blijkbaar gestolen worden. Dat kan zo niet langer, aldus de politicus.
Het zijn sterke woorden, die wij - het zal u niet verbazen - alleen maar kunnen onderschrijven.
Ondertussen vraag ik me wel - en voor de zoveelste keer - af waarom organisaties als GP, die vijanden maken tot strategie verheven hebben en die overduidelijk niet het algemeen belang dienen, toch mogen rekenen op indirecte staatssteun (PCL) en belastingvrijstellingen (ANBI). Misschien dat enkele parlementariërs daar vragen over kunnen stellen?
