Waar geen redding mogelijk leek, is het onmogelijke nu toch waarheid geworden.
Op 19 mei 2015 werd ze geboren: Paisley Faye uit South Dakota. Ze zou een baby als zoveel anderen geweest kunnen zijn,
zij het niet voor haar Beckwith-Wiedemannsyndroom. Erg bekend is deze aandoening niet, maar het is alles behalve onbenullig. De impact op het leven van mensen die dat hebben is enorm, en dat is in dit geval heel letterlijk op te vallen.
Paisley heeft hierdoor namelijk last van een abnormaal snelle groei van haar tong. Waar de meeste baby's met een tong ter grootte van een vinger geboren worden, had dit meisje bij haar geboorte al een volgroeide, volwassen tong. Haar mond was echter net zo klein als die van elke andere pasgeborene, wat vanzelfsprekend tot problemen leidt. Deze foto zegt eigenlijk alles:
[caption id="attachment_149457" align="aligncenter" width="394"]
Bron foto: Madison Kienow / GoFundMe[/caption]
De tong is vanzelfsprekend veel en veels te groot voor haar mond. Dat is echter niet alleen een esthetisch probleem, ook al was dat ook niet fijn: haar ouders werden constant aangesproken door mensen die de baby er maar "raar uit vonden zien". Maar nee, dat was nog haar minste zorg. De tong blokkeerde namelijk haar hele mond, waardoor het onmogelijk werd om te eten of normaal te ademen. Paisley ligt dan ook al vanaf haar geboorte aan beademingsmachines en krijgt haar eten via een slangetje.
Dat is natuurlijk geen leven voor een kind dat net ter wereld gebracht is. Haar ouders lieten haar opereren, waarbij stukken van haar tong verwijderd werden. Dat had echter niet het gewenste effect, aangezien de tong binnen no-time weer volgroeid was. Ze waren ten einde raad, maar een stel artsen durfde het aan om Paisley nogmaals te opereren om het toch nog een keer te proberen. En jawel: deze keer had het wel effect! Het was een compexe
operatie waarbij het middelste stuk van haar tong verwijderd werd, en de zijkanten vervolgens weer aan elkaar gezet werden. De foto die dat toont zal ik jullie besparen, maar ondanks dat het geen fris gezicht was heeft het zeker wel zin gehad. Inmiddels kruipt ze rond met een normale tong, waardoor ze gewoon kan ademen en eten zonder aan machines te liggen.
En het mooiste van allemaal? De kleine lacht voor het eerst in haar leven. En dat is misschien wel het mooiste wat haar ouders ooit hadden kunnen wensen!
[caption id="attachment_149459" align="aligncenter" width="300"]
Foto: Madison Kienow / Facebook[/caption]