Nu de stuntelende en blunderende oud-Kamervoorzitter Anouschka van Miltenburg haar biezen heeft gepakt, lijkt de rust onder haar opvolgster Khadija Arib wedergekeerd. Maar dat is schone schijn. Het is een hele eer om de voorzitter te mogen zijn van ons hoogste democratische orgaan: de
Tweede Kamer der Staten-Generaal. Maar ben je als aanvoerder van 150 democratisch gekozen Kamerleden daarmee dan zelf ook de officieuze opperdemocraat?
Bepaald niet, zo blijkt. RTL-journalist Jos Heymans verdiepte zich in het wel en wee rond de drie maanden geleden gekozen
Kamervoorzitter Khadija Arib, en kwam erachter dat het er allemaal minder vreedzaam aan toegaat dan
misschien aan de oppervlakte zichtbaar is:
"Tot ik van de week door de voorzittersgang liep, de gang waar de Kamervoorzitter en haar stafdienst zetelen. De meeste mensen die daar werken ken ik wel. Maar de bekende gezichten waren er niet meer, alsof ze in rook waren opgegaan. Onbekenden hebben de werkkamers ingenomen; nieuwe namen op de deuren. Iemand die ik van de PvdA-fractie ken, blijkt nu te werken voor de voorzitter."
Wat bleek nu? Vier nauw bij het dagelijkse werk van de Kamervoorzitter betrokken medewerkers waren weg. Eentje daarvan had vrijwillig de benen genomen, maar maar liefst drie (!) van hen zijn door Arib ontslagen of op een zijspoor gezet. Ze zouden te intiem zijn geweest met haar voorgangster Van Miltenburg, en zijn vervangen door werknemers met een rodere, meer PvdA-achtige inborst. In één geval zelfs rechtstreeks afkomstig uit de PvdA-fractie.
Heymans legt uit waarom dat zulke ongewenste praktijken zijn:
"Dat riekt naar partijpolitiek personeelsbeleid. En dat is iets waar een Kamervoorzitter zich verre van moet houden. Arib benadrukte dat zelf ook bij haar verkiezing. "Ik ben voorzitter van de hele Kamer", zei ze toen haar gevraagd werd naar die 51 Kamerleden die niet op haar hadden gestemd en naar die 12 PVV’ers die zich van stemming hadden onthouden. Als je voorzitter van de hele Kamer bent, dan geldt dat ook voor het personeel. Dan maak je geen onderscheid tussen partijpolitieke voorkeuren van je medewerkers."
RTL-journalist zegt dat betrokken werknemers het verhaal alleen anoniem durven bevestigen, want zij vrezen - wat hij noemt - de 'lange arm van Arib'. Ehm, waar wonen we, in Nederland of Gaza?
Dit is echt een grof schandaal, dat een Kamervoorzitter zo omgaat met haar eigen personeel. Ze moet haar ambt opvatten als een erepositie in een democratische rechtsstaat, en niet als de Eeuwige Leider van een mensonterende dictatuur. De manier waarop Arib omgaat met haar functie is Nederland echt onwaardig.
