Niet zo mopperen, jongens. Het had véél slechter gekund dan minister van buitenlandse zaken Halbe Zijlstra

Schreeuw geen moord en brand om het feit dat vandaag bekend werd dat VVD-coryfee Halbe Zijlstra wordt benoemd tot minister van buitenlandse zaken. Het is verre van de slechtste optie.

Een orkaan aan kritiek stak vanmiddag op toen bekend werd dat Mark Rutte vermoedelijk zijn onderhandelingspartner Halbe Zijlstra zal benoemen tot de nieuwe minister van buitenlandse zaken. Het is maar goed dat Zijlstra zelf geen actief Twitter-account bezit, want de opmerkingen over zijn persoon waren er bepaald niet mals:

https://twitter.com/Joop_nl/status/919888168278745088

https://twitter.com/nausicaamarbe/status/919831708605788160

https://twitter.com/zondagmetlubach/status/919898859765149697

https://twitter.com/baspaternotte/status/919896404054675456

Ik moet zeggen dat ik wel enigszins verbaasd ben over de unanieme motie van afkeuring die twitterend Nederland indiende tegen de nog niet eens benoemde Halbe Zijlstra. Uiteraard is hij niet de gedroomde kandidaat voor die post - de diplomatieke prins op het rood-witte-blauwe paard, als het ware - maar de meningen over Zijlstra zijn wel erg eenzijdig.

Want wat weten we van Halbe Zijlstra? Dat hij nog steeds wordt gehaat door studenten vanwege de langstudeerboete van het kabinet-Rutte I en gedurende dezelfde regeringsperiode gebombardeerd werd tot een soort visieloze slachter van de kunstsector. Beide ideeën waren niet door Zijlstra zelf bedacht; hij voerde ze alleen als een gezagsgetrouwe werker uit. Het waren geen populaire kabinetsplannen, maar Zijlstra verdedigde ze gewoon toch. Hij ging zelfs naar een demonstratie tegen zijn beleid, ondanks dat hij op die dag jarig was. Kortom: Zijlstra zet door waar anderen allang waren afgehaakt. Hij blijft de zaak echt tot het uiterste verdedigen.

Dat laatste is precies wat we nodig hebben op de post Buitenlandse zaken: iemand zonder een grote mond die gewoon blijft zwoegen voor de algemene zaak. Zeg maar: het tegenovergestelde van het type Boris Johnson, de man die zijn premier Theresa May voortdurend in de problemen brengt met z'n solo-acties. Zijlstra is een noeste werker die als één man stáát voor het beleid, wat je verder ook van hem moge vinden.

Maar er is nog een reden waarom Zijlstra als 'MinBuZa' niet de regelrechte ramp is die sommigen er wel in zien, en dat is namelijk dat er véél ergere kandidaten realistisch te verzinnen waren. De naam van ChristenUnie-ontwikkelingshulpfan Joël Voordewind is meermaals gevallen, en aan de zijde van D66 zijn immigratiefangirl Petra Stienen en Israëlhater Sigrid Kaag vaker dan eens genoemd. Alledrie zijn het - gelukkig voor Nederland - niet geworden.

Ik stel dus voor dat Nederland het aanstaande ministerschap van Halbe Zijlstra aanschouwt als een glas dat halfvol is. Natuurlijk, er waren veel betere kandidaten voor handen - ik had zelf een voorkeur voor ChristenUnie-powerhouse Carola Schouten, Michael noemde vandaag al CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt - maar het had écht stukken erger gekund dan de huidige vice-fractievoorzitter van de VVD. Heus waar.