Nederland als voetveeg van Europa? We laten ons goud gewoon in de Alpen liggen.
Niet alleen vindt Nederland het eng om tot het gaatje te gaan met betrekking tot Turkije, maar ook aanzienlijk minder 'enge' landen als het zachtmoedige Zwitserland bezorgen ons kabinet de bibbers. Alhoewel er goede juridische aanwijzingen zijn dat Nederland aanspraak kan maken op ruim €2 miljard aan goud dat ooit staatsbezit was - maar door de nazi's doorverkocht aan de Zwitsers - wil ons kabinet het er maar liever bij laten zitten:
Wat heeft Nederland daarmee te maken? In Zwitserse kluizen ligt ruim 73 duizend kilo goud dat de facto van Nederland is. Het kabinet heeft in 2000 zijn pogingen opgegeven om dat goud, ter waarde van nu circa 2 miljard euro, terug te halen. Maar oppositiepartij CDA ziet nog volop juridische mogelijkheden.
Top, €2 miljard euro is altijd de moeite van het proberen waard. Maar dit kabinet heeft kennelijk geen zin in een aardige bonus in toch nog steeds best wel barre economische tijden:
De regeringspartijen VVD en PvdA zien niets in de pogingen van het CDA om het roofgoud binnen te hengelen. 'Hoe onrechtvaardig ook, dat goud krijgen we niet meer terug', stelt VVD-Kamerlid Harbers.
Onbegrijpelijk. Waar is deze regering precies zo bang voor? Zwitserland is geen essentieel handelsland en heeft geen enkele ruimte in een dergelijke onderhandeling. Daarnaast heeft Nederland het zwaarbeladen Tweede Wereldoorlogsargument aan diens zijde en kan dus het morele gelijk claimen; dat is altijd wel zo prettig.
Dit kabinet kan maar beter snel in actie komen, want wat Nederland niet meeheeft is tijd. Door de laffe houding van talloze achtereenvolgende regeringen zijn er inmiddels bijna 70 jaar verstreken en komen de Zwitsers met een referendum om via een volksmandaat af te dwingen dat ruim €2 miljard aan Nederlandse bezitting voorgoed genationaliseerd worden.
Heeft er dus iemand nog wat Pokon? De Nederlandse Staat moet namelijk in rap tempo een ruggegraat laten groeien.