Nederland is pro-EU

Nederland is echter een klein deeltje van die grote unie en die paar zetels die het heeft wegen niet op tegen al die andere. De ontevredenheid over de EU en in nog sterkere mate over de euro leeft alom, niet alleen  in die landen niet niet alleen netto betalers zijn maar bovendien de financiële garanties vormen voor de andere maar ook die andere waar de bevolking vaak tot bittere armoede is vervallen.

 Zo staat in Griekenland de machtige socialistische PASOK the  Panhellenic Socialist Movement, in de peilingen op nog maar 5,5%. De Syriza partij die op 25% staat wil alle overeenkomsten met de Troika en de crediteuren verscheuren. Als de peilingen daar kloppen wordt het wel heel erg spannend.

In Italië heeft Beppo Grillo met zijn vijf sterren partij een kans op meer dan 25% van de stemmen. Hier een soortgelijk geluid: schuldendeling in de eurozone anders weigeren we de schulden te betalen. Hij wil een referendum over de Euro en een einde aan het fiscale bezuinigingspact. Dan mag Wilders wel eens wat woest zeggen en ook Farage, maar Grillo maakt het wel erg bont als hij het over Mevrouw Merkel heeft. Voor de banken die zo goedkoop geld van de ECB krijgen maar bij het uitlenen zo hebberig doen heeft hij geen goed woord over..

Dat de Ukip in Groot Brittannië een mokerslag heeft uitgedeeld aan de conservatieven en zijn zetelaantal in het EP zal verdubbelen  weten we al.

In Frankrijk staat het Front National in de peilingen met 24% boven de UMP, de rechtsen en ver boven de PS, Hollandes partij. Ook het FN is sterk nationalistisch, is tegen de ongeremde immigratie, tegen de krankzinnige geldpolitiek, de austerity.

Sarkozy, de vorige president van Frankrijk heeft, zoals hem was verzocht en wat van hem werd verwacht een artikel geschreven in Le Point dat gelijktijdig in Die Welt is verschenen. Hij had een goede band met Merkel, er was toen nog sprake van de as Berlijn Parijs die onder Hollande verwaterd is. In het artikel pleit hij voor een versteviging van die band en heeft het daarbij over de vorming van een grote economische zone Frankrijk-Duitsland als hart van de eurozone met de andere eurolanden om die kern heen. Hij zegt eerlijk dat in die zone Frankrijk meer kans heeft zijn belangen te verdedigen tegen de Duitse concurrentie en vervolgens, let op deze woorden, het uitvlakken van de Franse fiscale en sociale handicaps en het leiderschap op zich te nemen van de 18 landen die de monetaire unie vormen. Hij wil ook een drastische vermindering van minimaal de helft van de huidige competenties van Brussel die terug moeten naar de landen en de EU zeggenschap beperken tot een tiental gebieden, industrie, landbouw (sec!!), concurrentie, energie etc. Hij wil het Schengen Pact vervangen door een Schengen 2, want het is nooit de bedoeling geweest dat Europa een sociale en migratie dumping plaats organiseerde van Frankrijk. Wat dat laatste betreft reageerde Brussel al als door een adder gebeten: het vrije verkeer van personen is een van de grondrechten van de EU. 

Als je dat zo leest en je bent op de hoogte van de problemen van Frankrijks industrie en groei krab je je toch wel even achter de oren. 

Het spel is dus nog niet gespeeld en een EP met een behoorlijke oppositie die, met de andere partijen, meer macht voor zich willen en een kleinere macht voor de raad van 28 premiers is toch wel van groot belang howel de meerderheid Brussel toch wel slaafs zullen blijven volgen, maar niet zo slaafs als tot nu toe. Nederland mag dan een beetje meehikken.