Natuurkundige Ralf Tscheuschner over het broeikaseffect

Geen categorie04 jun 2011, 15:21
Eerder heeft Arthur Rörsch uitgelegd hoe verschillende klimaatsceptici tegen het broeikaseffect aankijken. In deze visie speelt CO2 (van welke oorsprong dan ook) een onbeduidende rol.
Onder de klimaatsceptici hebben ook anderen zich met deze materie bezig gehouden. Zij hebben een heel andere benadering gevolgd, maar komen wel – praktisch gesproken – tot dezelfde conclusie.
Twee daarvan zijn Gerhard Gehrlich en Ralf Tscheuschner uit Duitsland. Hun publicaties hebben – zoals was te verwachten – krachtige kritiek uitgelokt, niet alleen bij de aanhangers van de menselijke broeikashypothese, maar ook bij sommige klimaatsceptici. De heftigheid en emotionaliteit van de onderlinge discussies onder hen doet soms niet onder voor die van de communicatie tussen protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese.
Ralf Tscheuschner, een theoretisch/mathematisch natuurkundige, heeft hun visie nu in een presentatie verwerkt. Aangezien de natuurkunde een hogere plaats inneemt in de hiërarchie van wetenschappen dan de klimatologie (als deze laatste al een wetenschap mag worden genoemd), is het op zijn minst interessant om kennis te nemen van wat een beoefenaar van die wetenschap over het klimaat heeft te vertellen.
Met verwijzing naar de lijst van Marc Morano stelt Tscheuschner vast dat er meer dan duizend bona fide wetenschappers zijn, waarvan er velen zijn verbonden aan de meest gerenommeerde wetenschappelijke instellingen ter wereld, die zich publiekelijk hebben gedistantieerd van AGW (AGW = Anthropogenic Global Warming). Dat betekent dus dat de veel gehoorde bewering van de AGWers dat er een consensus onder wetenschappers zou bestaan en dat er slechts enkelen zijn die daarvan afwijken, een sprookje is. Of, anders gezegd, pure desinformatie.
Voorts wijst Tscheuschner er op dat het broeikaseffect in geen enkel natuurkundig leerboek is beschreven. Dat geldt niet voor klimatologische leerboeken. Daarin kan men verschillende definities vinden, maar die zijn nogal vaag en deels tegenstrijdig.
Op grond van de tweede wet van de thermodynamica zijn Tscheuschner en Gehrlich van mening dat er geen zogenoemde terugstraling is, die in AGW een sleutelrol speelt. Dat is de toenemende terugkaatsing van warmte/infraroodstraling naar de aarde als gevolg van een verhoogde CO2-concentratie in de atmosfeer.
Ook klimaatverandering is in de literatuur nergens bevredigend gedefinieerd. Daarnaast staat het gebrek aan betrouwbare data over lange perioden het inzicht in de weg. Daarenboven zijn sommige data 'frisiert', zoals Tscheuschner dat noemde.
Hij vervolgt met een omschrijving en uitleg van de begrippen die men nodig heeft om het klimaat enigszins te kunnen begrijpen. Het klimaat ontstaat uit een samenspel van vele fysieke processen, waarop verschillende hoofdstukken van de natuurkunde van toepassing zijn, te weten: Thermodynamica; Stromingsleer; Electrodynamica; Klassieke stralingstheorie; Stralingstransport en Quantumtheorie. Dat zijn disciplines waarvan de gemiddelde klimatoloog weinig kaas heeft gegeten.
Verschillende fysieke processen die in het klimaat een rol spelen, zijn niet in wiskundige formules uit te drukken. Zij zijn niet in de klimaatmodellen geïncorporeerd. Zij zijn hooguit geschat, door middel van zogenoemde parametrisatie. Mede daarom schieten modellen tekort als instrument om voorspellingen te doen over toekomstige klimatologische omstandigheden.
Klimatologen erkennen overigens de tekortkomingen van hun wetenschap. Zo heeft het 'Deutsche Meteorologische Gesellschaft' in 1999 verklaard:

Es is unstrittig, dass der anthropogene Treibhauseffekt nog nicht unzweifelhaft nachgewiesen werden konnte.

Toch geeft men jaarlijks honderden miljarden uit aan de bestrijding van een verschijnsel dat nog niet is bewezen. Waarom? Zoals een onderzoekscommissie van de Bondstag het in 1988 uitdrukte:

Der letzte wissenschaftliche Beweis für diese These steht zwar noch aus, doch sind sich die Klimatologen darüber einig, dass sich dieze These mit einem sehr grossen Wahrscheinlichkeit richtig is. Darüber hinaus warnen sie darvor erst den letzten Lupenreinen wissenschaftlichen Beweis für die Existenz des Treibhauseffektes ab zu warten, da es bis dahin mit ziemlicher Sicherheit für Gegenmassnahmen zu spät sein wird.

Volgens Tscheuschner dient een dergelijke stellingname tot de post-normale wetenschap te worden gerekend – en dat is niet vriendelijk bedoeld. Het is een verandering van het wetenschapsbegrip, geïnspireerd vanuit het milieudenken.
Tscheuschner's conclusie: De CO2-hypothese is slechts speculatie en niet bewezen. Er is geen CO2-probleem.
Nochtans lijken de Duitsers zich voor te bereiden op een 'Grosse Transformation', waarbij democratie en markteconomie niet meer onaantastbaar lijken te zijn. Angela Merckel preludeerde daar al op op een partijbijeenkomst in 2005:

Politik ohne Angst. Politik mit Mut – Denn wir haben wahrlich keinen Rechtsanspruch auf Demokratie und soziale Marktwirtschaft auf alle Ewigkeit.

Zie voor de voordracht van Tscheuschner hier.
Kortom, zorgwekkende ontwikkelingen bij onze oosterburen! De vorige 'Grosse Transformation' was ook al geen succes.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten