Dit zegt alles over de ware aard van een flink aantal Nederlandse moskeeën. En dus van de mensen die deze gebedshuizen bezoeken.
De krant voor wakker Nederland
legt uit:Sinds de overheid scherper toeziet op de komst van haatzaaiende imams naar Nederland, zijn er al 23 geweerd. De cijfers lopen vanaf maart vorig jaar. "We hebben acht visumplichtige sprekers geweerd", laat een woordvoerder van de NCTV weten. "Maar veel belangrijker is dat er zeker vijftien sprekers niet hebben opgetreden na overleg tussen lokale besturen en organisaties.
Aan de ene kant is dat natuurlijk fantastisch nieuws, maar aan de andere kant is het ook een reden om ons ernstig zorgen te maken over Nederlandse moskeeën en islamitische organisaties. Het is immers prima dat deze imams geweerd zijn, maar het is bijzonder zorgwekkend dat ze in eerste instantie wél uitgenodigd waren door moskeeën. Dat zegt bijzonder veel over het soort
islam dat verkondigd wordt in Nederlandse moskeeën -- en niets goeds.
Dat punt wordt nog eens bevestigd door
het volgende:Meerdere moskeeën overwegen bodemprocedures tegen de Staat te beginnen, of hebben er al een opgestart.
Een voorbeeld:
De Fourqaan-moskee zegt een bodemprocedure te overwegen over de weigeringskwestie. Nasr El Damanhoury: „Ik heb juridisch advies ingewonnen en iedereen adviseert ons door te gaan met deze zaak. We willen de criteria weten: wie mag wel en wie niet in Nederland spreken. Zulke regels bestaan niet. Dat is afhankelijk van de rapporten van de geheime dienst AIVD en de NCTV.” Ook een Haagse stichting, die is geconfronteerd met geweerde predikers, is een bodemprocedure gestart.
Hier is een idee: nodig gewoon geen radicale of fundamentalistische imams uit die prediken dat de sharia de wet van het land moet worden, dat vrouwen zich in de keuken moeten verstoppen, en dat homo's gestenigd moeten worden. Dat lijken me goede 'regels' om je aan te houden.
Dat de moskee dit zelf niet begrijpt maakt duidelijk hoe extreem deze Nederlandse moslims zelf zijn. En dat belooft niets goeds voor de toekomst.
