Moeder komt naar het proces van de man die haar drie kinderen doodreed. Dan laat ze de foto zien
Elke keuze heeft gevolgen. Soms zelfs dodelijke gevolgen.
Tien jaar. Dat is hoe lang Marco Muzzo de cel ingaat. De drie kinderen die hij doodreed, werden niet eens tien jaar. Harry (5), Milly (2) en Daniel (9) zaten in de auto met hun opa, toen er plotseling een SUV opdoemde. De dronken bestuurder reed vol in op het busje waarin de kinderen zaten, met dodelijke gevolgen. Daniel en zijn opa waren op slag dood, en Harry en Milly overleden later in het ziekenhuis.
Hun moeder, Jennifer, was aanwezig bij het proces tegen de moordenaar van haar kinderen:
"Het blijft door mijn hoofd gaan dat mijn zoon nooit tien werd. Hij kwam om het leven toen hij slechts negen jaar, zeven maanden en 24 dagen oud was. Dat spookt door mijn hoofd, het feit dat zijn straf tien jaar is en dat geen van mijn kinderen tien jaar werd. Geen enkele."
Ze vertelt hoe ze afscheid moest nemen van haar twee kinderen in het ziekenhuis, samen met haar man Edward:
"Edward en ik zaten op het ziekenhuisbed. We legden onze hand op die van hen zodat, net zoals we er waren toen ze werden geboren, waren we er ook toen ze stierven."
En dan laat ze deze schokkende foto zien:
De drie urnen van haar kinderen. Harry, Milly en Daniel. Alledrie kwamen ze om het leven door één man, alleen omdat hij besloot om dronken achter het stuur te gaan zitten. Iemand doodrijden als je dronken bent, is regelrechte moord. Vaak zeggen mensen in zo'n geval: "ja, maar ik was dronken, ik had niet door wat ik deed!". Maar je kiest er zelf voor om zoveel te gaan drinken. Dat is ook de boodschap van Jennifer:
"Dit was een keuze van een individu. Keuzes zijn acties met consequenties. Wanneer je ervoor kiest om te drinken en auto te rijden, maak je anderen kapot. Je vermoordt andermans kinderen – zoals de mijne."
Marco Muzzo zei in de rechtbank dat zijn daad hem "altijd zal blijven achtervolgen" en dat hij kapotgaat van het berouw dat hij voelt voor zijn criminele daad. Goed dat hij tot inkeer is gekomen, maar wel veel en veel te laat. Hopelijk is dit een les voor anderen, en zorgt het emotionele verhaal van Jennifer ervoor dat dronken bestuurders voortaan de drank óf de auto laten staan. Drinken is leuk, en autorijden is handig, maar de combinatie kan dodelijk zijn. Zeg nu zelf, zoiets wil je toch niet op je geweten hebben?
