Het pluche is zo lekker zacht en warm.
Hoe is het mogelijk dat het kabinet de afgelopen dagen langs de rand van de afgrond is gescheerd maar er niet overheen is gegaan? Dat is geen verzuchting. Het is een oprechte vraag die een antwoord verdient. Het heeft alles te maken met premier Mark Rutte.
Rutte is een vriendelijke man, een mensenmens. Wie hem weleens heeft ontmoet - ik heb hem een paar keer gesproken - weet dat hij enorm vriendelijk en benaderbaar is. Heel anders dan Jan-Peter Balkenende, die altijd wat afstandelijk is gebleven.
Het feit dat Rutte zo aimabel overkomt (en dat niet alleen, hij is het ook) vormt een belangrijk onderdeel van zijn succes. Hij wil van zijn kabinet een succes maken door op een vriendschappelijke manier om te gaan met coalitiepartner PvdA.
Rutte is bereid handreikingen doen als Diederik Samsom dat nodig heeft. Dat zit in de aard van Rutte, die een loopbaan als mensenmanager bij Univé achter de rug heeft voordat hij staatssecretaris, partijleider en premier werd.
De premier doet er alles aan om de lieve vrede te bewaren binnen de coalitie. Soms wordt hij boos, maar dat is dan altijd functioneel. Dan stuurt hij een sms'je naar Marleen Barth (PvdA) in de Senaat als het dreigt mis te lopen met de stemming over de zorgwet: "Doe een derde termijn!"
Rutte wil dat zijn tweede kabinet slaagt. Zijn strategie: aardig zijn en aardig blijven. Daar zit meteen ook zijn grote zwakte. De VVD-achterban loopt woedend weg omdat Rutte steeds maar weer toegeeft aan de PvdA op voor liberalen essentiële punten.
Hij wil maar één ding en dat is op het pluche blijven zitten. Hij wil niet wéér naar de Koning toe om het ontslag van zijn kabinet aan te bieden. Om dat te voorkomen is hij bereid heel veel weg te geven. Daarom blijft hij steeds maar weer poeslief tegen de PvdA'ers in zijn kabinet, wat ze ook uitvreten.
Nogmaals, de premier is een ontzettend aimabele man, maar dat gaat hem nog eens opbreken als partijleider van de VVD. Let maar op. Het ging gisteren al bijna faliekant mis. Het is wachten tot er in VVD een opstand uitbreekt tegen de eeuwig vriendelijke Rutte.