Machtsstrijd binnen machtspartij

Spitsnieuws komt met buitengewoon verrassend nieuws: er is een machtsstrijd gaande binnen het CDA. Ja, dat hoort u goed: er vindt zowaar een gevecht om de macht plaats bij dé machtspartij bij uitstek. Schok-kend, ik weet het. Waar gaat het toch heen met deze wereld?

Goed, u zult wel denken, welke macht, precies? Waar gaat het hier over? Welnu:

Ziet u, Deetman en Grapperhaus vinden zichzelf zo belangrijk dat zij alleen verkiesbaar willen zijn als er géén tegenkandidaat is. Toen het CDA-bestuur erop aandrong dat de achterban iets te kiezen moet hebben trokken beide heren zich terug. Om een Wilderiaanse uitdrukking te gebruiken: knet-ter-gek.

We moeten maar zien waar dit nu weer heengaat. Het is voor de coalitie van groot belang dat het CDA in rustig vaarwater terechtkomt en dat het onderlinge gekibbel wordt gestaakt.

Overigens heeft het er alle schijn van dat Elco Brinkman de lijsttrekker wordt voor de christendemocraten bij de komende verkiezingen voor de Provinciale Staten (en dus voor de Eerste Kamer). Hoewel hij aan het roer stond van zijn partij toen die keihard onderuit ging bij de verkiezingen van 1994, denk ik dat het dit keer weleens anders kon aflopen. Hij is tegenwoordig immers toch een beetje een older statesman. Oh, en het CDA heeft dit keer weinig te verliezen; zolang er geen afstraffing volgt zoals in juni bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer zal de achterban tevreden zijn.

Daarnaast was Brinkman één van de weinige oud-CDA-leiders die het gedoogakkoord met de PVV van harte steunden. Alleen daarom al is het verstandig van Verhagen en kornuiten om hem naar voren te schuiven: de CDA'ers in de Eerste Kamer moeten immers in bedwang worden gehouden; een Brinkman zal daartoe in staat moeten kunnen zijn.