Links verstiert eigen feestje

Anderhalf jaar lang heeft een verenigde club van SP'ers, PvdA'ers, GroenLinksers en D66'ers Nederland voorgehouden dat het Kabinet Rutte I ons prachtige Nederland naar de rand van de afgrond bracht. Er kwamen demonstraties voor 'Een ander Nederland,' Job Cohen liet zich zelfs verleiden poppenkast te spelen in een Vlaams cultureel centrum en na enige gemasseer van D66 dienden de vier linkse partijen een gezamenlijke tegenbegroting in.

Je zou dus denken dat wanneer het rechtse kabinet dan uiteindelijk toch ten val komt, de lieden Sap, Pechtold, Roemer en Samsom de handen ineenslaan om na de verkiezingen een ultralinks kabinet neer te zetten. Je weet wel: met 90% belastingen voor topinkomens, celstraffen voor autobezitters en de bijdrage aan ontwikkelingssamenwerking verhogen tot 10% van het BNP.

Gelukkig voor ons rechtse mensen zal dit horrorideaal van ze nooit werkelijkheid worden. Reden? Ze vechten elkaar de tent uit, op links. Ten eerste al omdat GroenLinks en de PvdA elkaars bloed momenteel wel kunnen drinken. Inhoudelijk verschil tussen deze twee partijen is er eigenlijk niet, alhoewel de PvdA veel meer aan het pluche is vastgeplakt dan GroenLinks. Toch beweren deze partijen iets was compleet tegenovergesteld is aan elkaar. GroenLinks meent dat Nederland sterker wordt door dit linkse akkoord, de PvdA vindt dat dit rechtse akkoord de rekening nog immer onverkort bij de armsten legt.

In het Tweedekamerdebat van afgelopen donderdag kon GroenLinks zich verder nauwelijks staande houden. Jolande Sap bleek een goede onderhandelaar (objectief gezien, jongens), maar een waardeloze debater. In het spervuur van vragen van Roemer en Samsom hield ze zich nauwelijks staande.

Dan Samsom. Die stond echt totaal voor paal dat hij geen krabbel zette onder het Kunduzakkoord. Pijnlijker dan een akkoord steunen wat niet in lijn is met je partijidealen, is het niet steunen van een akkoord dat dat wel is. En dat was nu precies het geval bij de PvdA, die bij De Hond zes (!) zetels in één week tijd verloor. Logisch ook, want de PvdA barst van de Kunduz-voorstanders. Die zijn in aantal zelfs talrijker dan tegenstanders.

Vervolgens heb je nog D66 en de SP, en ook die vliegen elkaar behoorlijk in de haren. Bij monde van fractievoorzitter Pechtold wordt in een fictief D66-geleid kabinet de SP categorisch buitengesloten vanwege hun Europastandpunt. Maar de bekoelde liefde is wederzijds: Pechtold wordt tegenwoordig keihard aangevallen om z'n welbekende ijdelheid door SP'ers. "Zie @APechtold folders uitdelen. Zo onecht. Hij deinst terug bij het geven. Zoekt het gesprek niet. Het gaat om hem, niet om de kiezer" en "Het valt op wel op dat @APechtold zelden kritische tweets beantwoord maar wel complimenten accepteert" zijn tegenwoordig uitspraken die SP'ers Twitter opslingeren (1, 2).

Nee jongens, dat wordt geen links kabinet. De linkse politieke familie bestaat uit allemaal betweters die constant proberen elkaar een dolk in de rug te steken. Op deze manier eindigen de verkiezingen in een uitslag waarbij alle deelnemers zo rond de 15 zetels halen. En dan kan de VVD zonder enige moeite de overwinning wegslepen. Rutte II is dan binnen handbereik.