Illegalen worden voor een paar duizend euro per gezin via Griekenland doorgevoerd naar uitkeringsparadijs Nederland.
Is dit nieuws? Ik heb in ieder geval nog niet eerder zo concreet beschreven gezien hoe deze doorvoerhandel in elkaar steekt als in dit
bericht van EUobserver vandaag:
Refugees and asylum seekers in Greece may be paying up to 5,000 to get smuggled into Italy and elsewhere in Europe.
Children are left behind with the smugglers who use them as guarantees or deposits to ensure future payment by desperate parents.
Once the parents obtain asylum, in say Sweden or the Netherlands, the smugglers then escort the children to Athens-based NGOs who are then able to reunite them.
En het mooie is: dit past allemaal binnen de Europese regels. Weliswaar zijn betrokkenen illegaal de buitengrens van de EU gepasseerd, maar zodra ze de toverspreuk "asiel" hebben uitgesproken zijn ze niet meer illegaal maar verzekerd van een zo uitgebreide rechtsbescherming dat de kans dat ze ooit nog zullen worden teruggestuurd naar waar ze vandaan komen zeer gering is.
Hier openbaart zich het failliet van
'Schengen'. Zo'n Griekse buitengrens is door de geografische situatie natuurlijk heel moeilijk te bewaken. In de praktijk wordt de ongenode immigranten bovendien geen strobreed in de weg gelegd. Wie in aanmerking wil komen voor asiel moet krachtens de regels in procedure worden genomen door Griekenland, zijnde het eerste land van aankomst in de EU. Maar omdat Griekenland praktisch een
failed state is en zijn verplichtingen niet nakomt, hebben Europese rechters bepaald dat wie eenmaal is doorgereisd naar een andere lidstaat niet mag worden teruggestuurd. En zo komt men uiteindelijk terecht waar men wezen wil.
Griekenland had natuurlijk nooit mogen worden toegelaten tot 'Schengen', en ook bij de toetreding van dit land tot de EU zijn vraagtekens te plaatsen. In ieder geval had de EU werk moeten maken van aanscherping van de vluchtelingenverdragen, zodanig dat dit soort wantoestanden tot het verleden zouden behoren. Wat een puinhoop.
Als de EU niet eens in staat is deze betrekkelijk eenvoudige zaken goed te regelen, wat zal er dan terechtkomen van de aanpak van echt lastige kwesties, zoals de monetaire en financiële crisis?