In een universitaire wereld die steeds benauwder wordt en onwelgevallige meningen wegpoetst, is het fijn om te weten dat er ook nog rectoren zijn die wel lijken te begrijpen hoe de academische vooruitgang gestimuleerd wordt: door academische vrijheid en vrijheid van meningsuiting. De rector van de Leiden">Universiteit Leiden, Carel Stolker, wil dat ook rare of extreme ideeën besproken kunnen worden op de universiteit. Maar de Leidse rector streeft naar fundamentele meningsvrijheid op zijn universiteit. Ook controversiële, onorthodoxe en provocerende meningen zijn van harte welkom, als het aan Stolker ligt.
‘Laat de bliksem inslaan en beheers de effecten,’ zegt hij. Maar wat betekent dat in de praktijk? Moet iedereen een podium krijgen, of moet een universiteit ook een ‘safe space’ zijn?
Het is goed om te weten dat er ook universiteiten in Nederland zijn die niet van plan zijn prooi te worden van de gedachtepolitie of een politiek-correcte discours. Om kennis en wijsheid te kunnen benaderen, moet je de vrijheid hebben om elke hoek te kunnen bestuderen, ook al is het niet populair, of wordt het zelfs verguisd. Dat begrijpt de rector van de Universiteit Leiden en andere rectoren kunnen daar een voorbeeld aan nemen.
De huidige trend van vernauwing en verenging van wat wel of niet besproken mag worden is destructief voor de academische vrijheid en daardoor dus de algemene academische ontwikkeling. Originele en goede ideeën ontstaan niet uit een algehele academische consensus, maar door vrijdenkers die het allemaal net iets anders benaderen.