Het was het laatste debat van deze Franse presidentsverkiezingen, en Marine le Pen heeft daarvan gretig gebruik gemaakt om nog eens duidelijk te maken welke problemen onder een 'président Macron' in ieder geval niét zullen worden aangepakt.
Hij is dé kroonprins en lieveling van Europa die vrijwel zeker de grootste mislukking qua Franse presidenten, François Hollande, gaat opvolgen. Als je alle 'objectieve' media mag geloven, is het al een gestreden strijd. Macron gaat winnen, en Le Pen gaat vooral verliezen, einde verhaal. Ze doen alsof de verkiezingen al over zijn. Oké, is het waarschijnlijk dat Macron wint: ja, heel waarschijnlijk, als je de peilingen mag geloven. Maarja, het was ook waarschijnlijk dat Hillary Clinton president van de Verenigde Staten zou worden, en dat Brexit nu allang begraven zou zijn. De waarheid bleek anders. Vooruit, er moet wel gezegd worden dat Franse opiniepeilers een stuk beter in hun werk zijn dan hun Engelse en Amerikaanse collega's: de uitslag van de eerste verkiezingsronde hadden ze aardig nauwkeurig voorspeld. Maar toch blijft de gouden regel altijd gelden: reken je niet rijk totdat je dat ook daadwerkelijk bent.
Het laatste debat tussen Le Pen en Macron ging er namelijk allesbehalve vriendelijk aan toe, en iedereen die beide kandidaten teveel op elkaar vond lijken - mochten die mensen er zijn - zal daar nu wel anders over denken. De verschillen konden niet groter zijn, en dat probeerden beiden nog eens even te benadrukken voor de ogen van de Franse kiezer. Niets een vriendelijk gesprek over saaie zaken als staatsschulden, maar keiharde aanvallen op de belangrijkste eigenschappen van beide kandidaten. De beschuldigingen aan het adres van Le Pen mogen niet als een verrassing komen: ze is een populiste die maar wat leutert en Frankrijk opscheept met leugens. Ja, want moslimextremisme is in Europa nog niet een probleem, laat staan in Frankrijk, hè?
Marine le Pen daarentegen schroomde er niet voor de pijnlijke waarheid te benoemen: deze doodgeverfde volgende president van Frankrijk treedt straks aan zonder dat hij een plan heeft. Hij is niet links en niet rechts en gaat alleen maar winnen omdat men haar niet wil, en omdat Europa hem zo graag wil. Die invloeden vanuit vooral Duitsland maakte Le Pen wel duidelijk:
That moment when Macron got slapped down like the little banker bitch he is. pic.twitter.com/uPPLyt3gZC
— Paul Joseph Watson (@PrisonPlanet) 3 mei 2017
En als belangrijkste: deze man zal als een watje omgaan met hét grootste probleem van onze tijd: moslimfundamentalisme en -terrorisme.
Allemaal natuurlijk meer dan waar: wie dat ontkent moet eventjes de nieuwsberichten van de afgelopen twee jaar terugkijken: vooral die van 13 november 2015 (Parijs, 129 doden) en 14 juli 2016 (Nice, 86 doden) zouden het geheugen wel even moeten opfrissen. En dat is wel nodig ook, want uit de huidige peilingen, waarin de zeer softe Macron mijlenver voorstaat op Le Pen, blijkt wel dat deze gruwelijke gebeurtenissen allang weer zijn vergeten bij de gemiddelde kiezer. De vraag is dan ook of men zich de harde waarheden die Marine woensdagavond uitsprak nog wel zal herinneren zondag in het stemhokje. Maar misschien is de betere vraag hier: wil men zich die uitspraken wel herinneren? Er geldt immers nog steeds - en dit geldt voor heel Europa: wegkijken is het devies.