De sappige verhalen komen naar buiten.
Waarom moesten de Turkse PvdA'ers Kuzu en Öztürk nou écht weg? Natuurlijk, het waren
islamitische radicalen met een eigen agenda, en ja, ze waren kritisch op vicepremier Lodewijk Asscher. Kritiek vinden ze helemaal niet leuk bij de PvdA, dus de twee heren botsten frontaal met Diederik 'driftkikker' Samsom tijdens een ingelaste fractievergadering.
Kuzu en Öztürk zeggen in de Volkskrant volkomen terecht over het gebrek aan kritisch vermogen binnen de PvdA: "De moraal van de PvdA-top is: als je kritiek hebt, is dat wantrouwen. Dus dan moet je vertrouwen uitspreken en een verklaring ondertekenen. Maar moet ik in dit enorme debat blindelings de minister volgen? Ik ben toch aangesteld om het kabinet te controleren?"
Let op: Kuzu en Öztürk stapten zelf op, maar de ruzie liep uit de hand om één reden en één reden alleen.
Ze stapten niet op omdat de PvdA het etnisch cliëntelisme binnen de partij wilde aanpakken (dat willen ze niet, want dan verliezen ze heel veel kiezers), ze stapten niet op omdat de PvdA ontdekte dat de twee heren radicaal-islamitisch waren (dat wisten ze al heel lang), en ze stapten niet op omdat de PvdA een seculier-progressieve partij wil zijn (dat willen ze niet, want nogmaals, dan verliezen ze heel veel kiezers).
Het heeft allemaal te maken met het nieuwe, zogenaamd harde imago van Asscher. De heren zeggen in de krant dat dat de reden is
waarom ze moesten wieberen:
De twee Kamerleden zijn eensgezind over de reden dat ze uit de fractie moesten. Öztürk: "We doorkruisten een strategie, we moesten onze mond houden." Integratieminister Asscher publiceerde een brief waarin hij aankondigde vier Turkse organisaties in Nederland vijf jaar te monitoren. Terwijl aanvullend onderzoek na een rapport van het Sociaal- en Cultureel Planbureau had uitgewezen dat er geen onrustbarende conclusies waren.
Volgens de twee vertrokken Kamerleden had Asscher een onderzoek nodig van Motivaction, waaruit zou blijken dat Turks-Nederlandse jongeren gevoelig waren voor IS. Oztürk: "Met dit onderzoek konden ze zeggen: kijk eens hier, er is wat aan de hand! Wij mochten daarover niets zeggen. Ik herkende me niet in de resultaten van dat onderzoek."
Ze zeggen ook:
"Diederik heeft dat niet in de gaten. Er wordt in de fractie volop openlijk gespeculeerd: wanneer gaat Asscher het overnemen van Diederik, voor of na de provinciale verkiezingen in maart? Blijft het kabinet dan wel zitten?"
Het verbaast mij niets dat hier een spelletje om de macht wordt gespeeld. Terwijl de positie van de activistische Samsom wankelt, staat Asscher achter de coulissen klaar om het partijleiderschap te claimen. Dat kan alleen als hij - op het blote oog - een andere koers vaart dan Samsom. Dat imago heeft hij nu al een tijdje. Asscher zou minder dogmatisch links zijn, en kritischer op migrantengroepen.
De pers jubelt al weken dat Asscher wel eens de verlosser van de PvdA zou kunnen zijn. Dat is precies wat Asscher wil. Laat die Kuzu en Öztürk maar lekker praten, denkt hij, dan denkt iedereen van mij dat ik keihard ben en dus geschikt om het stokje over te nemen van Samsom als hij bij de volgende verkiezingen wéér verliest. Gelukkig weten u en ik wel beter: Asscher is misschien de onvermijdelijke opvolger van Samsom, maar hij is
zeker niet de verlosser van de PvdA.
Volg Frank Verhoef op Twitter: @fverhoef. 
