Links dictaat roemloos ten onder.
Vandaag zou het in Den Haag groot feest moeten zijn. Het Kunduz-akkoord was immers een maand geleden door het journaille nog juichend ontvangen als begin van een nieuw tijdperk - het
einde van het naargeestig populisme, een tweede
Bevrijdingsdag zelfs.
In plaats daarvan hing er tijdens het debat over de afgelopen vrijdag gepresenteerde cijfers en maatregelegn een grafstemming in de Kamer. Het was een plichtmatig debat, waarin herhaaldelijk woorden als 'uiterste houdbaarheidsdatum' en 'tijdelijk' vielen. Wilders probeerde nog even de linkse belastingverhogingen om de nek van de VVD te hangen, maar het was een poging die gedoemd was te mislukken. In een debatje tussen VVD-fractievoorzitter Blok en SP-leider Roemer werd bevestigd dat er inmiddels van links tot rechts overeenstemming bestaat over het feit dat dit akkoord in de prullenbak verdwijnt zodra een nieuw kabinet aantreedt. De twee partijen die momenteel in de poll of polls aan kop gaan, hebben dus nu alvast geen boodschap meer aan het vandaag gepresenteerde akkoord.
De opmerkelijk snelle val van het Kunduzakkoord bevat een belangrijke waarschuwing voor alle partijen. De partijen die in de week na presentatie nog leken te gaan oogsten, staan inmiddels in bovengenoemde poll of polls gezamenlijk op 8 zetels verlies. Het akkoord dat eind april werd opgehemeld, wordt allerwege afgeschreven. Een maand is opnieuw een heel lange tijd gebleken in de Haagse politiek. Sinds het mislukken van de Catshuisonderhandelingen is het systeem, dat onder Rutte I even tot rust leek te zijn gekomen, weer van zijn ankers geslagen. Wie in dat ruige klimaat overeind wil blijven, zal over flexibiliteit en een gezond portie geluk moeten beschikken, maar vooral over vechtlust.
Wat dat betreft kunnen de andere partijen wel een voorbeeld nemen aan de PVV. Al meteen nadat hij de stekker uit de Catshuisonderhandelingen haalde, schakelde Wilders over van gedogen naar campagne voeren. Beter dan zijn tegenstanders lijkt hij te begrijpen dat het verhaal van de komende verkiezingsstrijd nu al geschreven wordt. De gemiddelde zwevende kiezer bepaalt inderdaad pas in de laatste dagen voor de verkiezingen waar hij op stemt, maar wie op dat moment nog voor zijn stem in aanmerking wil komen zal nu wel alles uit de kast moeten halen om dan nog mee te doen. Hoe eerder de partijen dat beseffen, hoe opener de strijd uiteindelijk gaat worden. Met het debat van vandaag is het verleden in ieder geval verwerkt - Kunduz is nu dood en begraven. Vanaf morgen gaat het alleen nog maar om 12 september. Wij bij DDS hebben er zin an!