Henk Otten beleefde dinsdag geen beste dag in de Eerste Kamer. De corpulente zetelrover was niet aanwezig bij belangrijke wetgeving, hield een warrig betoog over financiën en werd diverse malen gecorrigeerd omdat hij de regels niet wist en droop af met een handgeschreven motie die niemand begreep.
Waarschijnlijk omdat hij zich voorbereidde op wat zijn ‘moment supreme’ moest worden. De volgende wet op de agenda was een crisiswet voor het herverzekeren van leverancierskredieten. Een nogal specifieke steunmaatregel voor 75.000 ondernemers in hoofdzakelijk de retail.
De fractie Otten (2 zetels) had maar liefst 10 minuten spreektijd aangevraagd, terwijl er geen enkele voorbereidende vraag of inbreng was geleverd. Waarom werd snel duidelijk. De zichtbaar in omvang toegenomen zetelrover wilde een soort-van masterplan presenteren. Maar wat volgde was een warrig betoog met weinig samenhang.
Diverse senatoren, zoals van der Linden (FVD) en Van Apeldoorn (SP) en Vendrink (GroenLinks) vroegen Otten wat dit met het onderwerp heeft te maken. Een breed debat, prima, maar dan apart agenderen, zodat iedereen zich daarop kan voorbereiden. Voorzitter Jan Anthonie Bruin wees Otten terecht en vroeg of hij in staat was zich tot het onderwerp te beperken. Daarop droop Otten af.
Zichtbaar geïrriteerd deed hij een poging zijn ex-collega van FVD af te zeiken. Dit senator-onwaardige gedrag kwam hem wederom op een reprimande van de voorzitter te staan, die hem het woord ontnam.
Aan het einde van de vergadering ging het weer mis. Otten wilde interrumperen bij de stemverklaring van een collega, maar dat kan niet.
Het was voor Otten ook een zware week, bij het programma Zembla verloor hij al zijn geloofwaardigheid door een spook na te jagen. Dankzij Henk Otten - en Zembla uiteraard - heeft Nederland nu ook zijn poldervariant van de
Het zal wel diep zitten bij Otten dat hij zich realiseert na de blamage van Zembla dat hij komend jaar nul zetels zal gaan halen in de Tweede Kamer.