Kernachtige onzin

Kernachtige onzin. Die zal ik niet verkondigen, maar is wel iets wat je vaak in de media te horen en te lezen krijgt. Tja, als wij de milieubeweging gehoorzamen en doen wat zij zeggen, dan komt het pas echt goed met deze wereld. Dan wacht ons een paradijs met misschien wel Liesbeth van Tongeren als onze nieuwe premier en met als Europese prime minister Connie Hedegaard. Mijnbouw en olie- en gaswinning behoren tot het verleden. Die arme Poetin kan geen kubieke meter gas meer aan ons slijten, want wij zorgen voor onze eigen energie. De welvaart is naar ongekende hoogten gestegen, want Europa is het enige continent dat produceert zonder ook maar 1€ct aan energiekosten. Alle energie is dan immers gratis, iets wat de milieubeweging ons al decennialang voorhoudt. Zelfs China heeft het nakijken ondanks hun thoriumenergie. En ook de VS heeft het nakijken en kan wel met zijn schaliegas op het dak gaan zitten. Hoe simpel kan het zijn?

Maarten Toonder beschreef het al tientallen jaren geleden, toen ik nog in Wageningen studeerde, in de Futvoeder. Voor wie de figuur Kwetal de Breinbaas uit Bommel niet kent, Kwetal is een mannetje met eigen taalgebruik, natuurmens en uitvinder van apparaatjes die spotten met alle natuurwetten. De futvoeder is zo’n apparaatje. Een wiel dat draait zodra je een snoertje in de grond steekt. Kwetal legt het uit: 'zolang het snoertje in de grond steekt, trekt fut in de gnom. Dat gaat door zolang de aarde draait.' Lijkt glashelder: gratis en onuitputtelijke energie. Alleen, die gnom? Kwetal blijkt slimmer dan gedacht. Hij zaaide geen angst, maar droeg feiten aan.

Dit is, laat ik zeggen het taalgebruik uit de hoek van de redders van deze planeet en rapporten van Ecofys, twijg aan de boom van Ad van Wijk, onze anti kapitalistische wereldredder, en windhandelaar bij uitstek. Deze lieden zijn nu juist minder slim dan zij willen doen voorkomen, want de ‘gnom’, daar gaan zij aan voorbij. Feiten vermijden zij.

Om te voorkomen dat de kiezer dit door begint te krijgen blijven ze als handelsreizigers angst uitventen. Onze bekende kwaliteitskranten zijn hen hierbij van harte ter wille, want dan hoeven de betreffende verslaggevers niet zelf na te denken of te onderzoeken, iets waar zij klaarblijkelijk niet toe in staat zijn.

Is niet in de afgelopen 40 jaar de gemiddelde burger behept geraakt met een waaier aan fobieën? Chemofobie, klimaatfobie, fijnstoffobie, stralingsfobie, CO2-fobie, vleesfobie wie is er niet groot mee geworden? Nuttig en nodig? Nou nee, wel voor de milieubeweging, want dit werkt maatschappijontwrichtend en dus in hun voordeel als de zichzelf aanprijzende verlossers van al die angsten.

Al die nergens op gebaseerde fobieën hebben wij dus te danken aan de milieubeweging die onze kinderen en kleinkinderen indoctrineert en hen bovendien opzadelt met een kolossale berg windmolenafval en een ongekende staatsschuld (waar de belastingbetaler voor opdraait), zoals thans in gidsland Spanje het geval is, waar de energietransitie zijn Waterloo heeft beleefd.

Koploper Spanje zal vast gevolgd worden door Duitsland, maar vlak aartsrivaal Engeland niet uit! Wie van de twee herwint als eerste het gezonde verstand? Het blijft dus een spannende tijd.

De milieubeweging lijdt aan een heel andere fobie, namelijk een existentiële. Als ooit kernenergie het pleit zal beslechten – en dit is onvermijdelijk –, is het met ze gedaan. Om maar in gepaste terminologie te blijven: wanneer zal de kritische massa van gezond verstand worden bereikt? Het vermeende doemscenario van opwarming van de aarde valt in het niet bij dit onvermijdelijke en wel reële doemscenario. Dus brengen de milieubeweging en de aan hen gelieerde partijen al jaren kernenergie in verband met alles wat God verboden heeft. Sodom en Gomorra zijn er kindercrèches bij vergeleken.

Wij kennen de vreselijke aantallen doden, kankergevallen en misvormingen, waarin de milieubeweging grossiert met 100.000 onnodige abortussen en nodeloze evacuaties als gevolg. Hoe onverantwoordelijk kun je zijn en hoe onverschillig tegenover de mensheid? Ze houden niet op te roepen dat kerncentrales gevaarlijk zijn en onveilig.

Van kernafval kun je wapens maken. Natuurlijk, je loopt, net als bij de buurtsuper, zo’n centrale binnen en pikt er een brok uranium–235, huurt een garagebox en met eenvoudig gereedschap heb je zo een bom gemaakt. Kind kan de was doen. Lees Tom Clancy. Zou het niet een tikje anders liggen? Wat aan kernafval rest, is pure ‘bocht’ waarvan de samenstelling de vereiste >93,5% zuiverheid van U-235 en Pu-239 niet in de verste verte benadert.

Kolder en stemmingmakerij dat de hypocrisie van GP en GroenLinks aantoont. Kernafval is geen probleem. Het duurt nog ruim 60 jaar voordat pas eindberging in zicht komt. Die eindberging is al bekend in welke vorm.

Opwerking is vervuilend is ook zo’n geliefd thema. Opwerking zorgt ervoor dat de wereldvoorraden kernbrandstof met een factor van tenminste 100 worden verhoogd. De opwerking weerlegt de mythe van spoedig oprakende kernbrandstof.

Vandaar dat GP en GroenLinks er alles aan doen om opwerking in La Hague in diskrediet te brengen. Als rechtgeaard Stalinisme regeert de leugen om dit doel te bereiken. GP beweert dat miljoenen liters radioactief afvalwater in Het Kanaal worden geloosd. Is Greenpeace nou echt zo naïef te denken dat dit niet aan de strengste eisen zou voldoen en dat dit niet bewaakt wordt? Is Greenpeace nou echt zo dom om te geloven dat dergelijke lozingen in Het Kanaal dan niet na al die jaren honderdduizenden extra kankergevallen teweeg had gebracht in dat dichtbevolkte gebied zoals zij zelf met hun cijferwerk inzake Tsjernobyl hadden bedacht? GP heeft de bus gewoon gemist en staat in zijn hemd.

Destijds in 2001 reageerde Marijke Vos van GroenLinks op een gefundeerd rapport over eindberging van kernafval: “wij hebben niet op dit rapport gereageerd omdat het gaat over een oplossing voor radioactief afval, waarmee je de deur openzet voor kernenergie en die willen wij juist dicht hebben”. GroenLinks overweegt dus het alternatief van kernenergie niet eens. Zonder het aangeven van concrete feiten en onderbouwing rest slechts de conclusie dat GroenLinks niet meer dan emotie, angst voor gezichtsverlies en de agenda van een planeconomie voor ogen heeft.

Onverzekerbaarheid van nucleaire risico’s of anders gesteld een verveelvoudiging van de kosten per kWh voor kernenergie waarvoor de belastingbetaler zou opdraaien, is ook een veelgelezen ‘argument’ uit de hoek van GP en GroenLinks. Tot dusver zijn er 10.000 Westerse reactorjaren verstreken zonder ongelukken. Risicoanalyses, waartoe Fukushima niet hoorde, wijzen op een risico van 1 op 1.000.000/bedrijfsjaar. In minder dan 10% daarvan is er bovendien risico op verspreiding van radioactiviteit buiten de centrale, veel minder en pas na dagen omdat op hol slaan zoals bij Tsjernobyl niet kan (water als moderator i.t.t Tsjernobyl met alleen grafiet).

De lijst van onjuistheden en desinformatie die door GP en GroenLinks wordt georkestreerd, en door onwetende zichzelf benoemde kwaliteitsjournalistiek kritiekloos wordt overgenomen, is schier eindeloos.

Wat mij diep raakt is het gebrek aan durf bij de gevestigde journalistiek om stelling te nemen tegen de stroom desinformatie door de milieubeweging, en zich op zijn minst gedegen te informeren. Het boek van Arie de Goederen (Onbeperkt klimaatneutrale stroom) is beslist aan te bevelen voor eenieder die wil weten hoe het nu echt zit met alle berekeningen erbij. De vraag is alleen: wie heeft de moed om hiervan kennis te nemen? Wie heeft de moed om te willen inzien dat de werkelijkheid anders is dan de afgelopen 40 jaar door de milieubeweging, met haar verborgen planeconomische agenda, wordt voorgespiegeld?

Naar mij mening is bij zulke zwaarwichtige politieke beslissingen voor de komende generaties, het rekenwerk van ter zake kundige ingenieurs, onontbeerlijk. Dezen waren niet toevallig niet welkom bij de onderhandelingen over het Energieakkoord. De reden laat zich raden. Dit zegt veel over de uit de hand gelopen politieke machtsverhoudingen, i.c. de onevenredige macht van milieubeweging en het gewin van de duurzaamheidindustrie.

Aldus Jeroen Hetzler.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.