Killer Karaoke is een belediging voor karaoke en de tv-kijker

Deze extreem vernederende spelshow is een nee, nee en nog eens nee.

Vandaag weer eens een toevoeging aan deze rubriek die het 'plat' terugbrengt in 'Het platte scherm.' Ik wil het namelijk hebben over het RTL5-programma Killer Karaoke. Wie het gezien heeft (voorproefjes hier en hier), kan ongetwijfeld beamen dat dit het meest hersenloze, tenenkrommende, vulgaire televisieprogramma is dat ooit de Nederlandse beeldbuis heeft gehaald. Qua niveau is het De gouden kooi minus Oh oh Cherso minus Sterren springen minus alles waarin Willibrord Frequin en/of Kim Holland voorkomen.

Het idee is vrij simpel: men neme wat aandachtsgeile mensen die het niet erg vinden om (letterlijk) door de shit gehaald te worden om maar een kort moment op televisie te komen. Daarna haal je ze, zoals aangekondigd, dus door de shit. Dat niet alleen, je elektrocuteert ze ook nog, je douwt taarten in hun gezicht en je laat ze zoenen met vieze, dikke, oude, mannen. Het maakt niet zoveel uit. Als het maar pijn doet, vies is, of anderszins vernederend overkomt. Het is een beetje alsof je naar een ontgroening van een corporale studentenvereniging zit te kijken.

En dat allemaal terwijl ze liedjes moeten blijven zingen. Alhoewel de titel van de show dus suggereert dat het draait om 'karaoke' is dat pure misleiding. De amateurzangkunsten zijn slechts een bijzaak: het hoofdmenu van Killer Karaoke is lachen om mensen die vernederd worden.

Het is niet alleen pijnlijk aan de ogen, het is verloochening van het begrip 'karaoke'. Als frequent organisator van karaokefeestjes kan ik zeggen dat die evenementen nu juist niet draaien om de vernedering. Karaoke draait bovenal om de sfeer en de gezelligheid. En dan bedoel ik de sfeer en gezelligheid van alle aanwezigen, ook van degene die aan het zingen is. En ja, ook als die persoon allicht geen geboren zanger of zangeres is. Wat karaoke zo speciaal maakt is dat ook de vocaal minderbedeelden de gelegenheid verschaft om ook eens op een podium te staan met een microfoon in de handen. Op een goede avond heeft iedereen het zo naar z'n zin, dat men niet eens merkt dat een zingend persoon niet of nauwelijks toon kan houden.

Kortom, Killer Karaoke moet zo snel mogelijk op de mestvaalt van de televisiegeschiedenis. Het is niet alleen een belediging voor de goede smaak van de tv-kijker, maar is niks meer of minder dan een complete verkrachting van alles wat karaoke zo leuk maakt.