'Journalisten' One World doen weer een poging om taalpolitie te spelen!

Het is weer zover, een journaliste, meestal een zwarte, die ons weer wil gaan vertellen wat we wel en niet mogen zeggen zodat er minder tranen vloeien en zij haar column weer heeft geschreven. Zo ook Trouw-journaliste en hoofdredacteur van One World Seada Nourhussen.

Ze spreekt van een 'redderssyndroom' wanneer iemand een persoon of groep 'een stem/gezicht wil geven' en dus moet dat anders, want de manier waarop je hulp biedt is blijkbaar net zo belangrijk als de hulp zelf...

Het artikel staat natuurlijk vol met 'wit dit' en 'westers dat' zoals de alinea over etniciteit. Ze vind het raar dat we niet spreken van etnische Amerikanen (pro-tip: omdat die dood zijn en wat er nu woont een mengelmoes is) en zij koppelt het gebruik van 'etnisch' natuurlijk aan primitiviteit want hoe moet je je anders de slachtofferrol aan kunnen meten?

Bij 'Stammen/stamhoofd' geeft ze 'etnische groep' echter als eerste alternatief aan voor het woord. Lekker logisch inconsistent dus, maar dat is het sowieso al...

Waar ze nog hulp bij nodig heeft, en u en mij uitnodigt voor een interactief onderdeel van haar betoog, is het woord 'ontwikkelingsland'. Hier proeft ze een bepaalde neerbuigendheid jegens landen met economieën die niet zijn zoals de onze. Ze noemt Ethiopië, Kenia, Indonesië en Mexico als voorbeelden. Dat dit stuk voor stuk landen zijn waar het één grote bende is vanwege etnisch, religieus, economisch of sociaal conflict en onze economie en natie mijlenver boven voorgenoemde voorbeelden uit stijgt, wil er bij haar niet in.

Stel je voor: Mexico heeft niet 30.000 doden door drugsoorlogen maar 'een andere economie'. Om je te bescheuren!