Jihad: schijnheilige strijd

Eigenlijk is het islamitische paradijs een merkwaardig oord. Jihadstrijders die naar Syrië vertrekken om te vechten wordt een plekje in het hiernamaals belooft. Maar welbeschouwd is het nogal inconsequent dat ze zich hiermee laten paaien. Ze zouden er namelijk hun afschuw over moeten uitspreken. 

Hoe ziet dat paradijs er uit? Je zou zeggen dat het in alles het fotonegatief is van alles wat er niet deugt op aarde. De grootste zondaar is natuurlijk het decadente Westen waarvan Jihadi's niet moe worden het te verketteren. Zijn losbandige leefstijl, het platte materialisme en gebrek aan vroomheid. Het kan niet anders of met deze zaken wordt korte metten gemaakt zodra het tijdelijke voor het eeuwige wordt verwisseld. 

Toch? 

Eindelijk verlost van die duivelse lusten, voortaan enkel nog het geestelijke leven - mooi niet. De islamitische hemel is een plek vergeleken waarbij de Kamasutrabeurs verandert in een belegen feestje. Bezoekers van dit evenement mochten willen dat hen 72 maagden ter beschikking stond met 'peervormige borsten'. Want dit is wat gestorven Jihadi's wordt voorgehouden. O ja, ook hoeven ze er niet voor te vrezen dat ze hem niet omhoog krijgen, want hun erectie 'is voor eeuwig'. 

Recapitulerend: tijdens hun leven vinden Jihadstrijders, en trouwens ook veel strenge moslims, lust maar iets verdachts. Alles wat lustbevorderend werkt, moet onschadelijk worden gemaakt. Vrouwen?Gooi er een lap overheen. Maar eenmaal in het paradijs krijgt de lust vrij baan en wandelen de mannelijke hemelbewoners rond alsof ze twee potten viagra hebben geslikt. 

Jihadstrijders menen dat ze een heilige missie vervullen. Maar ik zie alleen maar schijnheiligheid.