Ja hoor: EU-leiders houden vast aan tandenloze Irandeal, 'wat Trump ook doet'

Ooit genoten Europese staten groot aanzien in de wereld - ooit hadden hun woorden nog waarde, en spanden andere landen zich in om aan hun kant te blijven staan. Maar helaas: die tijd is al lang en breed voorbij, sinds ze stuk voor stuk soft geworden zijn: niemand neemt ons nog echt serieus.

En waarom zouden ze? Keer op keer hebben we schurkenstaten laten zien dat ze niets van ons te vrezen hebben. Het grootste dieptepunt was daarbij natuurlijk de rampzalige Irandeal van Barack Obama, die ons meesleurde in een akkoord dat volledig in het voordeel van Iran, en volledig in het nadeel van het Westen was.

Iemand die dat wél snapte, is Donald Trump. Hij beloofde tijdens zijn campagne vele malen dat het nucleaire verdrag met Iran meteen de prullenbak in zou verdwijnen als hij president zou worden. Meer dan een half jaar later is dat nog steeds niet gebeurd - zoals wel met meer van zijn beloften - maar het begin is er: het verdrag is niet opgezegd, maar de bal ligt nu wel bij het Amerikaanse congres om te kijken of dat zo blijft. De eis van Trump aan dat congres is simpel: zorg ervoor dat de deal beter wordt, of ik verscheur hem alsnog.

EU-leiders daarentegen spreken donderdag af om, wat Trump ook uiteindelijk zal doen, wél vast te houden aan het verdrag zoals het er nu ligt. En dat is natuurlijk een doodzonde. Niets in de minste plaats omdat dit waarschijnlijk de enige kans is om het betekenisloze vodje eindelijk eens wat kracht te geven. Op dit moment voorziet het akkoord er namelijk enkel in dat Iran niet aan een kernwapenprogramma werkt: internationale waarnemers controleren geregeld of dit ook zo is. Volgens die waarnemers houdt Iran zich er keurig aan, en dat geloof ik graag.

Probleem is dat je het probleem daarmee verre van opgelost hebt. Het Ayatollahregime heeft immers al meerdere malen laten weten dat ze dat programma "in enkele uren" weer zouden kunnen opstarten. In de praktijk betekent dat dus dat Iran op elk gewenst moment die waarnemers het land uit kan smijten om korte tijd later al een kernraket in te zetten. Een hele geruststelling, hoor!

Het ontwikkelingsprogramma voor raketten mag onder het huidige verdrag namelijk wél gewoon doorgaan. En daar zit hem de zwakte van de Irandeal: zolang het land alsnog met atomen mag spelen - zogenaamd voor 'vreedzame doeleinden' - én ook nog eens raketten ontwikkelt, heb je er niets aan. Je hebt hooguit een paar dagen extra tijd als het erop aankomt. Tijd dus voor EU-leiders om net als Trump de druk op de knotsgekke Ayatollah op te voeren en het verdrag uit te breiden: alleen dán kunnen we die dreiging écht onschadelijk maken.