Italië, economische zelfmoord of anti-EU politiek?

Zij schrikken ook van de ronduit debiele redenering van de Italiaanse regering waarin ze pleiten voor een basisinkomen, lagere pensioenleeftijden én belastingverlagingen. Sandra Phlippen, hoofd economisch bureau van ABN Amro en universitair docent aan de Erasmus School of Economics, maakt zich nog niet eens zo zorgen om Italië maar om het effect dat de plannen op Europa gaan hebben.

Voor Phlippen is het voor Italië een kwestie van 'zelf redden of zich laten redden' maar het wordt hoe dan ook gered. Met 'zelf redden' doelt ze volgens mij op een reactie van de stemmers die een andere partij zullen kiezen en met 'zich laten redden' een soort 'EU-Griekenland-verhaal'.

Haar angst is dat, wanneer Italië zich dus 'laat redden', er zo'n gigantisch anti-EU sentiment zal optreden door heel het continent omdat men wéér bij kan springen voor Griekenland 2.0. Zij meent dat wanneer de budgetplannen concreet worden en de beleggers hun rente niet hard verhogen, zij er vanuit gaan dat de EU en de ECB Italië gaan redden.

Hiermee zou de Eurosceptische Vijfsterrenbeweging dus mogelijk een héél vies spelletje kunnen spelen door zichzelf op te offeren en de rest van de EU met zich mee te sleuren óf ze zijn gewoon politiek en economisch incompetent. Zelf denk ik het tweede. Al moet ik wel zeggen dat de Vijfsterrenbeweging, mocht het (onverhoopt) om het eerste gaan, gigantische ballen van staal heeft!