Vrede lijkt verder weg dan ooit. Het is tamelijk teleurstellend om te lezen, maar het is niet geheel onverwacht, na de Gaza-oorlog en de aanhoudende terreuraanvallen
op Joden in Jeruzalem en de
aanhoudende Hamas-propaganda: het pessimisme over mogelijke vrede tussen
Israël en de
Palestijnen is weer eens toegenomen.
Op het moment steunt nog slechts precies de helft van de Israëli's een vredesoplossing (meer specifiek: de oplossing waarbij Jeruzalem wordt opgedeeld en er aan land swaps wordt gedaan om beide kanten tevreden te stellen), en 38 procent van de Palestijnen.
Dat was precies een jaar geleden nog respectievelijk 54 procent en 46 procent. Het is geen enorme daling, maar het is wel snel gegaan. Ook zijn Israëli's en Palestijnen allemaal nogal pessimistisch over onderhandelingen. De meesten denken dat die nog wel even op zich laten wachten.
Given the Gaza war and the recent tensions in Jerusalem and the West Bank, just 7% percent of Israelis and 24% of Palestinians think the two sides will soon return to negotiations.
Ik snap het pessimisme heel goed. Het zal maanden, zo niet jaren kunnen duren voordat er weer genoeg wederzijds vertrouwen is om opnieuw te onderhandelen over vrede. Die vrede komt er overigens niet als westerse landen 'Palestina' maar
erkennen, die vrede komt er pas na uitgebreide onderhandelingen waarbij beide partijen (min of meer) krijgen wat ze willen door compromissen.
Ik heb de hoop dat ik ooit nog mee mag maken dat er vrede komt tussen Israël en de Palestijnen. Dat zou bijzonder goed zijn voor beide volkeren, het land Israël en de regio. Waarmee ik niet wil zeggen dat dit conflict hét conflict is dat de regio teistert. Nee, er is veel meer aan de hand in het Midden-Oosten, maar een oplossing moet er toch een keer komen. Ik ben in ieder geval jong genoeg (26) om het mee te kunnen maken.