Is nazi-islamisme een betere term dan islamofascisme?

Hoewel we op enig moment het woord fascisme een beetje slordig zijn gaan gebruiken voor diverse extreme stromingen uit het interbellum, is de term fascisme oorspronkelijk gekoppeld aan het Italiaanse politieke systeem van Benito Mussolini. En hoewel dat een brutaal en dictatoriaal systeem was, ging het toch minder ver dan de nationaal-socialistische heilsleer van Adolf Hitler, die zoals bekend heeft geleid tot de moord op meer dan zes miljoen Joden, los van alle andere ellende die de Oostenrijkse tapijtbijter te weeg heeft gebracht.

In een column voor de Franse krant Le Figaro, wijst Rioufol erop dat virulent antisemitisme in zo'n mate een openlijk onderdeel is geworden van de radicale islam, dat de term nazi-slamisme meer van toepassing is dan het mildere islamofascisme. Daar valt wel wat voor te zeggen. Niet alleen doen de onmenselijke wreedheid en bizarre moordpartijen van ISIS en vergelijkbare clubs denken aan nazi-praktijken, ook recente aanslagen in Europa laten het antisemitische karakter van de moslim-extremisten duidelijk zien.

Dan heb ik het onder meer over de moordpartij bij de Joodse school in Toulouse, de aanslag op het Joods museum in Brussel , de recente aanslagen in Parijs op de Joodse supermarkt (Coulibaly) of de Kopenhaagse moordenaar Omar Abdel Hamid El-Hussein , die een onschuldige beveiliger van een synagoge om het leven bracht in zijn waanzinnige aanslagenreeks. Om de analogie compleet te maken blijkt ISIS over een soort Hitler Jugend te beschikken, waar kinderen vanaf vijf jaar oud worden gedrild. Ook qua boekverbrandingen blijken de aanhangers van Islamitische Staat inmiddels te kunnen wedijveren met de bruinhemden van de jaren dertig.

Dat het antisemitisme in algemene zin onderdeel is van de islamitische cultuur en breed uitgevent wordt in de Arabische media, weten we onder meer dankzij de verhelderende colums van Leon de Winter, zoals deze van vorige week: de Arabische media voeden moordlust. De Winter wijst nog eens op het onderzoek van professor Ruud Koopmans, volgens wie ongeveer 4 op de 10 moslims in Nederland er uitgesproken antisemitische ideeën op nahoudt. Dit betekent dat er los van de jihadisten een veel breder probleem is, dat maar eens goed onder ogen moet worden gezien door het politiek-correcte wegkijkende Nederland.

Ter nuancering wil ik opmerken dat volgens het onderzoek van Koopmans en andere onderzoeken er nog altijd een grote groep moslims is die kennelijk niet antisemitisch denken, of in ieder geval in mindere mate. Aan de andere kant, is er nog altijd een deel van de autochtone Nederlanders dat er zelf uitgesproken antisemitische denkbeelden op nahoudt. We moeten dus erg oppassen met generaliseren, maar dat mag ons niet beletten om zaken helder te benoemen.

Het is daarom belangrijk dat we onderscheid blijven maken tussen islam als mainstream religie - waarbij er genoeg zorgelijke issues en kritiekpunten zijn en tal van opvattingen die moeilijk te rijmen zijn met de moderne Nederlandse samenleving - en de politieke islam, waarvan we de meest radicale varianten gerust kunnen betitelen als nazi-islamisme. In die zin volg ik de suggestie van Rioufol.

Dit onderscheid maakt de discussie ingewikkeld. Want ook al kun je de traditionele islam niet op één lijn stellen met de radicale islam, wel is het zo dat er een enorme kloof is tussen de traditionele islam en de moderne westerse geëmancipeerde samenleving. Deze kloof leidt onvermijdelijk tot vervreemding en isolement en blijkt een voedingsbodem voor radicalisering, direct of indirect. Een gegeven, waar onvoldoende rekening mee is gehouden bij het immigratiebeleid.

Het is onzin om net als president Obama te ontkennen dat moslim-extremisme iets met de islam te maken heeft, maar dat betekent ook weer niet dat iedere moslim per definitie een extremist is. De waarheid ligt daar ergens tussenin. Door zaken duidelijk te benoemen, kun je proberen de discussie helder te krijgen. Want waarom zouden we een - al dan niet virtuele - jihadgala wél moeten toestaan, maar niet een nazi-gala, als iemand dat zou organiseren?

Ik zeg: gelijke monnikken, gelijke kappen. Laten we aanhangers van het nazi-islamisme voortaan op dezelfde manier behandelen als de aanhangers van het nazisme. Niet voor niets is het nazisme na de Tweede Wereldoorlog in veel landen verboden en worden politieke partijen met deze ideologie behandeld als criminele organisaties. Voor religieuze of pseudoreligieuze organisaties met een vergelijkbaar gedachtengoed - als dat volgens wettelijk vastgestelde criteria zo gedefinieerd kan worden - zouden we dezelfde norm moeten hanteren. Als het nodig is, pleit ik ervoor de wet in die zin aan te passen.