Irak is he-le-maal klaar met Europese ISIS-strijders, en gaat Duitse jihadistenmoeder ophangen
Een vijftigjarige Duitse vrouw die enkele jaren geleden naar Irak trok om daar voor ISIS te gaan vechten, is vandaag door een rechtbank in Baghdad ter dood veroordeeld. De Irakezen hebben schoon genoeg van buitenlandse jihadstrijders die hun land komen vernielen en hun mensen over de kling jagen.
Baghdad heeft gesproken: een Duitse vrouw die in 2014 Europa verruilde voor Syrië (en later Irak) zal binnenkort sterven. Dat meldt althans een rechtbank die zicht heeft verdiept in de vijftigjarige terroriste die meende dat het beter was om mee te helpen met een genocidale organisatie in het Midden-Oosten dan om in het welvarende Duitsland een normaal leven te leiden.
Daarvan zal ze binnenkort de wrange vruchten plukken. Irak heeft namelijk schoon genoeg van al die buitenlandse jihadisten die menen dat hun land een soort speelplaats is voor moordlustige barbaren die graag wat koppen hakken of yezidi's tot seksslavin maken. En dat betekent in haar eigen geval dat ze niet meer levend zal terugkeren naar Duitsland. Het AD:
"Een Iraakse rechtbank heeft een Duits-Marokkaanse vrouw vandaag tot de doodstraf veroordeeld omdat ze zich aansloot bij IS en terreuraanslagen ondersteunde. Dat melden Duitse media. Het zou gaan om Lamia K. (50) uit Mannheim.
De doodstraf werd uitgesproken door een speciale strafrechtbank in de Iraakse hoofdstad Bagdad. Die besliste dat de vrouw moet worden opgehangen zoals de Iraakse anti-terrorismewet bepaalt.
De Duitse hielp IS bij het voorbereiden van terreuraanslagen en was betrokken bij een aanval op Iraakse veiligheidstroepen, zo verklaarde de rechtbank. ,,Ze verleende logistieke steun en hielp bij het plegen van misdaden, trouwde met IS-strijders en bracht bovendien haar twee dochters mee", zo zei de rechter die tegelijkertijd optrad als woordvoerder."
Ik ben en blijf een principieel tegenstander van de doodstraf en ik sta dan ook absoluut niet op de keukentafel te dansen van plezier. Maar vergeef het me dat ik in dit specifieke geval ook niet bijzonder rouwig en verdrietig ben.
