Introspectiedagje Duitse klimaatredders

Nee, dit zijn geen uitspraken van klimaatsceptici, doch die van overtuigde aanhangers van de menselijke broeikashypothese. Ja, ze bestaan! Mensen die oprecht geloven dat we bedreigd worden door een catastrofale opwarming van de aarde als de uitstoot van CO2 door het verstoken van fossiele brandstoffen niet drastisch wordt beperkt.

In Duitsland heeft een aantal van hen in Berlijn een toogdag gehouden, waarop zij het huidige klimaatbeleid vertwijfeld hebben geëvalueerd: een en al treurnis! Klimaatwetenschapper/–alarmist/–activist Stefan Rahmstorf van het PIK ('Potsdam Institut für Klimafolgenforschung') was een van de meest prominente deelnemers.

Op de website van de Duitse 'Klimaretter' (een naam die zij zichzelf hebben gegeven – geen ironisch bedoelde kwalificatie die hen door de klimaatsceptici is toegekend) is het verslag van hun discussie te vinden. Aan de orde was de vraag of het klimaat'circus' niet beter kon worden afgeschaft, omdat dan tenminste duidelijk zou worden dat er niets gebeurt. Daarover discussieerden Stefan Rahmstorf en Oliver Geden. Geden noemde de klimaatconferenties een farce die dood zou lopen. Hij vond het Kyoto-protocol reeds marginaal. Het heeft zeven jaar geduurd voordat het in werking trad. De VS zullen niet meewerken aan een opvolger van dat verdrag, dat in 2020 in werking zou moeten treden, omdat het onwaarschijnlijk is dat het congres hiertoe met twee derde meerderheid zal besluiten. Geden vergat hierbij te vermelden dat niet alleen de VS maar ook belangrijke CO2–emittenten, zoals China, India, Rusland en Japan, hebben verklaard niet mee te zullen doen. De VN–onderhandelingen verkeren in een zombie–toestand, aldus Geden. Het roer moet om! Hij was voorstander van kleinere klimaatconferenties waaraan de 20 grootste emittenten ter wereld zouden deelnemen. Hierbij ziet hij echter over het hoofd dat daarmee de principiële bezwaren van de betrokken landen tegen een vervolg–Kyoto niet als bij toverslag zijn verdwenen.

Ook nam hij de doelstelling dat de opwarming tot 2 graden Celsius diende te worden beperkt, op de korrel. Dat was volgens hem een placebo om de samenleving gerust te stellen, terwijl er in feite niets wordt gedaan. Het betreft hier slechts vrome woorden. Deze doelstelling kon beter worden geschrapt volgens hem.

De zaal was het hier niet mee eens. Men diende het onmogelijke te eisen om het haalbare te kunnen bereiken.

Rahmstorf noemde het standpunt van Geden pessimistisch en demotiverend. Hij zelf verklaarde tot het einde te willen doorvechten, hetgeen hem applaus van de zaal opleverde.

Het is opmerkelijk dat het in Duitsland is toegestaan dat een wetenschapper/ambtenaar zich als politiek activist opstelt! In Nederland is dat gelukkig niet het geval, hoewel een enkeling van de professionele klimaatwetenschappers in ons land daar dicht bij komt. Maar over het algemeen zijn instituties als het KNMI en het PBL wat dat betreft altijd zeer zorgvuldig. Zij beperken zich tot het aandragen van wetenschappelijke inzichten en beklemtonen voorts dat het aan de politiek is om de uiteindelijke afweging te maken wat daarmee te doen.

Al met al is het is verheugend dat er een begin van realiteitsbesef bij de koene klimaatredders val te bespeuren. Maar het eindresultaat is toch dat men wil doorgaan met de hopeloze strijd om een niet–bestaand probleem op te lossen met maatregelen die de economie te gronde zullen richten.

Zij klagen over gebrek aan succes. Maar met de Duitse 'Energiewende' hebben zij toch een Pyrrusoverwinning behaald over de ruggen van de belastingbetalers/energieverbruikers, die daarvoor moeten bloeden. Het klimaateffect daarvan is niet aantoonbaar. 'All pain and no gain!'

Maar ja, Rupsjes Nooitgenoeg laten zich daardoor niet afschrikken.

Lees verder hier en hier.

Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie hier.