Inflation rules the world!

Een van de meest vreemde zaken uit het artikel vond ik dat het woord ‘inflatie’ welgeteld één keer erin voorkwam en dan ook slechts in een bijrol. Dit is vreemd omdat de ontwikkeling van de koopkracht van ons geld zeer sterk afhangt van de inflatie. Hoe sneller de prijzen stijgen, hoe minder we met ons zuur verdiende geld kunnen kopen.

In Nederland zijn de prijzen sinds medio jaren negentig met ruim 30 procent gestegen. DNB rept daar echter met geen woord over! Nee, de centrale bank heeft het liever over ‘het bedrijfsleven dat zijn inkomensaandeel wist te vergroten.’

Inflatie is altijd en overal een monetair fenomeen, wat betekent dat die afhangt van hoeveel geld er in omloop is. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo zijn. Dé reden waarom eeuwen geleden de prijzen in het Spaanse Rijk ineens fel begonnen te stijgen, was dat Spanje Midden- en Zuid-Amerika veroverde en schepen vol zilver en goud naar Spanje vervoerde. Goud en zilver waren in die tijd geld en dat leegroven van de inheemse volkeren zorgde voor veel meer geld in Europa. Het duurde niet lang of de prijzen van alles en nog wat begonnen op te lopen.

Sinds de oprichting van de moderne centrale banken en zeker de loskoppeling van geld en goud in 1971, gaan de centrale banken, zoals DNB, over hoeveel geld er in omloop is.

Sinds 1971 zijn de prijzen in Nederland welgeteld in één jaar, en dan ook nog miniem, gedaald. In alle overige jaren stegen ze. Dat is geen schuld van oliesjeiks die meer geld voor hun olie vragen, het is ook geen schuld van de vakbonden die hogere looneisen zijn gaan stellen – denk eraan dat we in Nederland sinds 1982 zelfs loonmatigingsbeleid hebben gehad!  - nee, dat de prijzen stijgen is uiteindelijk altijd en overal de schuld van de centrale banken. DNB is daar géén uitzondering op.

DNB is sinds 1999 onderdeel van het Europese Stelsel van de Centrale Banken, met de Europese Centrale Bank (ECB) in het hart ervan. Die centrale bank, en dus ook DNB, streeft ernaar dat de prijzen elk jaar als het even kan met 2 procent stijgen. Dat is gewoon het beleid! Hoe ziek dat beleid is, blijkt dat als de prijzen met 1 procent stijgen, DNB en de ECB gefaald hebben. En als de prijzen dalen, dan zijn ze helemaal mislukt in hun taak! ‘Gelukkig’ heeft de ECB het ‘goed’ gedaan, de prijzen zijn keurig elk jaar met 2 procent gestegen sinds de komst van de euro. Anders gezegd, een kwart van de waarde van uw euro is sindsdien verdampt. Voor die geweldige prestatie heeft de Nederlandse overheid de President van de ECB, de Fransman Jean-Claude Trichet, geridderd!

Met prijzen die de afgelopen 15 jaar jaarlijks met gemiddeld iets meer dan 2 procent zijn gestegen terwijl de lonen, onder meer door loonmatiging in Nederland maar ook als gevolg van globalisering, met veel minder zijn gestegen, is koopkrachtdaling volkomen logisch. Teleurstellend is dat de voltallige Nederlandse media dit bericht van DNB als groot nieuws heeft gebracht! Dit zegt heel wat over de Nederlandse media. Ik ben nergens een vraag tegengekomen of ook maar een opmerking over de rol van DNB in deze koopkrachtdaling. Zoals zo vaak komen de centrale banken heel simpel weg met hun groteske falen.  

Overigens, ik spreek liever niet over het zo onschuldig en neutraal klinkende ‘koopkrachtdaling’. Zo een term impliceert dat het is wat zomaar uit het lucht komt vallen. In mijn ogen moeten we het gewoon geldmoord noemen omdat de centrale banken dat met opzet doen. Immers, het beleid is streven naar 2 procent geldontwaarding elk jaar. Diefstal kan men dat ook noemen trouwens. Er is nauwelijks een verschil tussen iemand die elk jaar 2 procent van uw geld afpakt en de centrale bank die er elk jaar voor zorgt dat uw geld 2 procent minder kan kopen.

Het echte zure deel is dat steeds meer beleidsmakers en belanghebbenden, ook in Nederland, nog meer geldontwaarding als dé oplossing voor de crisis zien en de centrale banken zien als de redder van onze in grote problemen verkerende economieën. Hoe naïef!