In Italië is racisme nu heel gewoon. Dat alles dankzij de idioterie van de EU
Triest.
Als je het racisme in Europa wilt aanwakkeren is er één heel effectieve methode om dat te doen: de grenzen wagenwijd openzetten en er voor zorgen dat alles en iedereen probleemloos Europa kan binnenkomen. Dat is natuurlijk precies wat Brussel gedaan heeft. Het resultaat is dan ook als verwacht:
‘Het racisme is sindsdien tastbaar geworden’, zegt Paolo Bernabucci, die in Macerata een organisatie leidt die veel migranten helpt, waaronder vier van de slachtoffers. ‘Opeens worden opmerkingen als ‘ze stelen onze banen’ hardop uitgesproken, en zonder schaamte. Opeens hoor je op straat roepen dat iemand een vuile neger is.’
Dit is natuurlijk dieptriest, en de Italiaanse autoriteiten moten er alles aan doen om te voorkomen dat dit overal in het land 'mainstream' wordt. Maar ergens is het ook weer niet totaal onverwacht. Wij van rechts roepen immers al jaren dat de immigratieproblematiek uiteindelijk in meer in plaats van minder racisme zal resulteren. Je hoeft geen genie te zijn om dit te begrijpen. Zo werkt het nu eenmaal; niet alleen nu, in 2018, maar altijd.
Het is wellicht triest, en het zegt ook heel veel over de menselijke natuurlijk dat dit zo is, maar politici moeten de werkelijkheid onder ogen durven zien. Dit betekent dat je de feiten erkent zonder dat je de noodzaak voelt om je eigen mening, je eigen filter, ermee te vermengen.
Helaas zijn er te weinig politici in het moderne Europa bereid om de menselijke natuur onder ogen te zien. Ze baseren hun beleid op basis van wat zij zouden willen, niet op wat is.
