Een kleine zes jaar geleden, op een woensdag in mei 2015, sprak Sylvana Simons zich uit. Het is blijkbaar een behoorlijke mijlpaal, want op Twitter wil Simons er wel even bij stil staan dat de term 'zwartjes' sinds die ene woensdag in mei 2015 dus not done is. En misschien heeft ze ook wel gewoon een punt, maar de manier waarop La Simons steeds de aandacht probeert op te eisen zint toch niet helemaal.
Zoals De Dagelijkse Standaard vandaag al eerder schreef is er in Amsterdam momenteel een kleinschalig protest aan de gang tegen de PVV het fascisme. Natuurlijk is de radicale Amsterdamse politicus Sylvana Simons daar ook bij aanwezig met haar clubje BIJ1. Een mooie aanleiding voor Simons om eens even terug te blikken op zes jaar zwart activisme.
"Het was een woensdag in mei. 2015. Ik sprak me uit", zo begint Simons haar memoriam in een tweet. Wie nu denkt dat we vervolgens een heel gedicht mogen verwachten komt bedrogen uit, want, vervolgt de Amsterdamse activiste: "Ik accepteer niet langer dat we onder het mom van 'grapjes' en 'hoe moet ik ze dan noemen, het zijn toch zwartjes?!' mensen dehumaniseren, uitsluiten en discrimineren".
Het was een woensdag in mei. 2015. Ik sprak me uit. Ik accepteer niet langer dat we onder het mom van “grapjes” en “hoe moet ik ze dan noemen, het zijn toch zwartjes?!” mensen dehumaniseren, uitsluiten en discrimineren.
Wanneer sprak jij je uit? #SpreekJeUitBekenKleur
— Sylvana Simons (@SylvanaBIJ1) January 10, 2021
Vervolgens sluit Simons haar berichtje af met: 'Wanneer sprak jij je uit?' Nou, bij deze. Op zondagmiddag 10 januari 2021 zum Beispiel. De dag waarop een groep antifascisten kansloos staat te demonsteren in een halfleeg Westerpark. De dag waarop we best kunnen concluderen dat we soms iets meer respect voor elkaar mogen hebben. Maar lieve Sylvana: laat dat 'radicaal' dan eens weg, want aan dat woord kleeft best een vies luchtje. Wederzijds respect moet je verdienen en niet afdwingen. Misschien dat je iets met dit advies kunt...