"Ik moet iets geraakt hebben"
Echt waar, genius?
Dat was de reactie van Bas Vansprengel toen zijn vader hem vroeg waarom de voorruit van zijn auto aan diggelen lag. Het 'iets' waren twee meisjes, Dorien en Joyce, die het ongeluk niet overleefden. Bas reed gewoon door.
Urenlang zochten verkeersspecialisten en mensen van de politie naar aanknopingspunten om de veroorzaker van het ongeval te achterhalen. 'Ik zag hier 's ochtends die beschadigde auto staan,' zegt Dick, vader van de opgepakte verdachte Bas. 'Mijn zoon was 's avonds nog gaan tennissen in Baarle-Nassau en is daarna nog iets gaan drinken met maten. Hij is een prima kerel die altijd voor iedereen klaarstaat. Dus u kan zich wel voorstellen hoe ik me voelde toen ik die bestelwagen hier zag staan, met de voorruit helemaal verbrijzeld en de airbag die was opengesprongen.'
Ja, ik kan me er iets bij voorstellen, inderdaad.
Bas zit op dit moment vast. De vraag is natuurlijk of deze man werkelijk niet in de gaten had dat hij mensen had aangereden of niet? Zo niet, dan vraag je je af in wat voor geestelijke toestand hij achter het stuur stapte. Zo wel, nou ja, dan kan er natuurlijk geen twijfel bestaan over de vraag of hij het verdient hard gestraft te worden.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
