Het VN-Klimaatpanel rehabiliteert zich - althans volgens Joep Engels in Trouw

Onder de titel, 'Het klimaatpanel rehabiliteert zich', publiceerde wetenschapsjournalist Joep Engels in Trouw afgelopen zaterdag een welhaast hagiografisch vraaggesprek met de Nederlandse klimatoloog Arthur Petersen (PBL), waarin deze hoog opgaf van de kwaliteit van het komende rapport van het VN-Klimaatpanel (IPCC). Zoals was te verwachten had het interview weer een hoog WC-eendgehalte.

Engels opent met de kritiek die op het IPCC is gekomen naar aanleiding van de storende fouten die in het vorige rapport waren opgedoken, zoals de bewering dat de gletsjers van de Himalaya in 2035 zouden zijn gesmolten en dat meer dan de helft van Nederland onder zeeniveau zou liggen. Maar die zouden volgens Petersen – m.i. terecht – de hoofdconclusies toch niet hebben aangetast.

Het betreft hier dan ook het kruimelwerk. Waar niet over werd gesproken, en waar Joep Engels ook niet naar vroeg, betreft heel andere, ernstiger zaken.

Natuurlijk dient in dit verband de manipulatie met de hockeystick te worden genoemd. De hockeystick–grafiek is een temperatuurreconstructie over de laatste 1000 jaar, die onder meer suggereerde dat de opwarming van de afgelopen eeuw zonder precedent was. Dat bleek later onjuist te zijn. Maar toen was het kwaad als geschied. De 'hockeystick' was cruciaal om politici over de streep te trekken om maatregelen te nemen tegen die verschrikkelijke opwarming van de aarde (die maar niet wil komen). Resultaat: het Kyoto-protocol, waarin een aantal landen zich verplichtte tot bindende doelstellingen voor reductie van de menselijke uitstoot van broeikasgassen, in het bijzonder CO2. Maar de grote emittenten, zoals de VS, China en India, wensten zich daar niet bij aan te sluiten.

De pogingen om tot een opvolger voor Kyoto te komen vonden op de grote Klimaatconferentie in Kopenhagen (december 2011) hun Waterloo. Exit Kyoto. En de 'hockeystick' verdween geruisloos uit het laatste IPCC–rapport.

Maar het nog grotere kwaad is van oudere datum en is weinig bekend. Het is – bij mijn weten, met uitzondering van De Telegraaf – nooit door de Nederlandse media opgepikt. Het ging hier om een wetenschappelijke coup in 1995/96, gepleegd door IPCC–klimatoloog Ben Santer. De voorbereiding van het toenmalige IPCC–rapport was vergevorderd. De betrokken wetenschappers hadden vastgesteld:

Maar als eindredacteur maakte Ben Santer er dit van:

Sindsdien is het nooit meer goed gekomen met het IPCC.

Terug naar het Trouw–interview. De opwarmings'pauze', die nu al zo'n 16 jaar duurt en die wijst op een aanmerkelijk lagere gevoeligheid van de temperatuur voor CO2 dan de mainstream aanneemt, werd maar terloops aangestipt. Verschillende mainstream klimatologen hebben erkend dat zij in het licht daarvan hun opvattingen dienen te herzien. Maar Joep Engels geeft er geen blijk van daarvan op de hoogte te zijn. Hij had er misschien kritische vragen over kunnen stellen? Maar daar kwam hij op een of andere manier niet aan toe.

Zijn Zwitserse collega, Markus Schär, deed dat wèl in zijn interview met de Zwitserse klimaatpaus Thomas Stocker in de 'Weltwoche'. Het resultaat was ontluisterend.

Joep dus niet. Daarvoor in de plaats echode hij slaafs de vage en onbewezen verhalen van Arthur Petersen over de ontbrekende opwarming, die zich op mysterieuze wijze zou hebben verscholen in de diepe oceanen en speculatie over omslagpunten ('tipping points') in het klimaat, waar niets met zekerheid over valt te zeggen en waar, als ze zich al zouden voordoen, klimaatbeleid helemaal niets aan kan veranderen.

Zoals in de klimaatdiscussie gebruikelijk is, kon zelfs Arthur Petersen – een keurige man, voor zover ik hem ken – niet nalaten denigrerende opmerkingen te maken over de opvattingen van zijn collega-wetenschappers. Volgens hem verkondigen vele sceptici onzin – ja, de prominente Amerikaanse klimaatscepticus, Richard Lindzen, zou zelfs 'uit zijn nek kletsen'.

Oh ja? Uit het interview blijkt nergens ten aanzien van welke thema's dat precies het geval zou zijn. Het gaat hier weer eens om ongefundeerde beschuldigingen. Van een goede wetenschapsjournalist zou men verwachten dat hij daar even een vraag over zou stellen en dat hij dan even uitlegt hoe de vork in de steel zit. Maar ja met dat soort details moet je bij Joep niet aankomen. Bij een broeikasgelovige als hij gaan dit soort opmerkingen er in als Gods woord in een ouderling. Die hoeven niet te worden getoetst.

Het interview was weer geheel in de geest van de kritiekloze, apostolische ijver die Trouw traditioneel inzake klimaat en duurzaamheid tentoonspreidt. Lezers die willen worden bevestigd in hun geloof dat ons een catastrofale opwarming van de aarde te wachten staat, kunnen hun hart ophalen aan het artikel van Joep Engels. Maar degenen die nu eens willen weten waar het klimaatdebat werkelijk over gaat, en welke onzekerheden door de mainstream worden verdoezeld, vinden in de schrijfsels van Joep Engels niets van hun gading en zijn dus aangewezen op andere bronnen, zoals de talloze uitstekende kritische klimaatwebsites.

Alhoewel er de laatste tijd ook positieve berichten over ontwikkelingen binnen het IPCC zijn verschenen, bevestigt dit interview weer eens de indruk dat het VN-klimaatpanel zich blijft vastbijten in het klimaatalarmisme.

De bekende nieuw zeelandse klimaatscepticus, Vincent Gray, heeft al jaren geleden zijn vertrouwen verloren dat het nog ooit zal goed komen met het IPPC en heeft derhalve voor opheffing gepleit. Maar de ervaring leert dat niets zo moeilijk is als het opheffen van VN–organisaties.

Voor zover mij bekend is het artikel van Joep Engels niet op internet gezet. Als ik Joep was, zou ik ook alles doen om dat te verhinderen. Het is een schrijfsel, waaraan een auteur later liever niet wil worden herinnerd.

Joep Engels zou wat kunnen opsteken van de BBC–interviewer,Andrew Neil, die de Britse minister voor energie en klimaatverandering, Ed Davey, het vuur na aan de schenen legt . Maar ja, dat vergt natuurlijk meer kennis van zaken en een kritische instelling. En daar schort het gewoonlijk aan in de Nederlandse media waar het om klimaat gaat.

Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie hier.