Het is te triest voor woorden: de 93-jarige Piet Bezemer besloot in december 2019 uit het leven te stappen. De reden? Hoewel hij bijna helemaal blind en doof was werd hij "te licht" bevonden voor een plek in een goed verpleeghuis. Dit terwijl hij kort voor de afwijzing om 18:00 uur was gevallen en pas om 22:00 uur overeind kon kopen toen een medewerker van de thuiszorg -- nog steeds op de grond! -- aantrof en hielp.
Het
Algemeen Dagblad -- een ranzige linkse krant die zo heel nu en dan tóch met een belangrijk artikel komt, zoals nu --
bericht dat Piet op de 20e van december zelfmoord pleegde. Zijn zus, Bep, legt uit dat de wijkverpleegster die ochtend aanbelde bij Piet, maar dat er niemand opendeed. Dat was verdacht, want Piet was altijd vroeg op. Vervolgens keek Beps echtgenoot, Wilt, in de kamer. De balkondeur stond op. "Daar stond zijn stoel. Die had hij altijd in de slaapkamer staan. Hij was slecht ter been en nagenoeg blind. Die stoel gebruikte hij om uit bed te komen. Hij moet al schuifelend met die stoel helemaal door de kamer zijn gegaan. Ik keek over de rand van het balkon en zag meteen onder het wateroppervlak z'n grijze koppie."
De familie twijfelt er geen moment aan dat de combinatie van de valpartij en de afwijzing van het verpleeghuis Piet tot zijn daad hebben gebracht. Hij wilde dolgraag naar het in aanbouw zijnde zorgcomplex Rijnzate, maar in de loop van 2019 kreeg hij te horen dat hij niet voor een plekje in aanmerking kwam. Hij moest dus gewoon in zijn eigen woning blijven, waar hij verpieterde en waar hij de
zorg niet kón krijgen die hij nodig had.
Piet werd steeds depressiever, steeds negatiever, en besloot uiteindelijk om het dan maar voor gezien te houden. Zo hoefde het niet voor hem.
Laat dat nou eens goed op je inwerken. Een man, een Nederlander!, wordt 93 jaar oud. Hij ziet van alles in zijn leven. Hij maakt de Tweede Wereldoorlog mee. Hij helpt het land op te bouwen na die vreselijke jaren. Hij zet door. Hij trouwt. Hij zet altijd door. Nooit geeft hij op. Hij zet zich in voor zijn kerk. Hij wordt ziek, andere mensen in zijn omgeving worden ziek. Zijn vrouw overlijdt. Maar Piet geeft niet op. Nooit. Hij blijft doorgaan... tot hij op 93-jarige leeft zo ontzettend depressief is geworden door de walgelijke zorg in ons land dat hij zelfmoord pleegt.
Het wordt werkelijk niet triester dan dat. Het ergste? Er zijn heel veel
ouderen die precies hetzelfde meemaken als Piet; mensen die hun leven niet als "voltooid" beschouwen, zoals
Pia Dijkstra ons wil doen geloven, maar die gewoon depressief tot op het bot zijn omdat
Mark Rutte de ouderenzorg in ons land compleet verpest heeft.
Een verzoek aan lezers van DDS: Michael van der Galien is niet alleen eigenaar van deze mooie website, hij is ook de enige Nederlandse blogger met impact in Amerika! Door hem te steunen op BackMe kun je hem nu drie keer per dag (extra) lezen: elke dag krijg je in de ochtend een kort ontbijt in de vorm van een blogpost over het laatste nieuws uit Amerika, in de middag rond drie uur krijg je vervolgens een keiharde rant over het laatste Nederlandse nieuws, en — exclusief voor zijn sponsors — krijg je voor het slapengaan een email met een column over een willekeurig onderwerp. Je krijgt dit al vanaf 1 euro per maand. Steun hem dus! Want ja, laten we hier geen doekjes om winden. De dood van Piet -- en die van andere ouderen als hij -- komt op het conto van Mark Rutte. Als premier is hij hoofdverantwoordelijk voor het afbraakbeleid in de ouderenzorg. Hij -- niemand anders -- is de voornaamste oorzaak van deze problematiek. Het komt door hém en zijn nietsontziend anti-ouderenbeleid dat letterlijk tienduizend bejaarden het voor gezien willen houden... terwijl ze eigenlijk, als ze goed verzorgd werden, nog heel graag wat jaren op deze aardbol zouden willen leven om te zien hoe de kleinkinderen opgroeien.
Volg mij op Twitter en Steun mij op BackMe.