Het grote gelijk van Pim Fortuyn

Of je het nu hebt over de zorg, het onderwijs, onze defensie, het veiligheids- en vreemdelingenbeleid, de ruimtelijke ordening, onze nutsbedrijven, ja, in feite over alle aspecten van het openbaar bestuur, Pim's voorspellingen en analyses zijn méér dan actueel.

Dit purperrode kabinet is er in een luttel aantal maanden in geslaagd om van de reeds bestaande hachelijke situatie een regelrechte puinhoop te maken: schier onaflosbare staatschulden, een sterk oplopende werkloosheid, nul economische groei, maar wel miljarden naar bodemloze putten. Je zou er wat van krijgen.

Maar in plaats dat er wat geleerd is van de inzichten die Fortuyn al jaren geleden aan de hand heeft gedaan, zoals daar zijn: de menselijke maat terug in zorg, onderwijs en locaal bestuur, eerst departementen analyseren op efficiency voordat er weer meer geld naartoe gaat, het fors snijden in de overheid en kappen in het wanstaltige subsidiewoud, doet dit kabinet het omgekeerde. Zo komen we niet uit de crisis, maar zakken we verder in het EU moeras.

Wie de huidige Nederlandse samenleving overziet, en dan heb ik het nog niet eens over de op stapel staande verdere bezuinigingsplannen, die kan constateren dat dit ooit zo gezonde land totaal, maar dan ook totaal wordt afgebroken. Ja, het gaat ons nog te goed. Nóg wel. Maar wie een beetje vooruit denkt ziet donkere, diepdonkere wolken aan de horizon opdoemen.

Ons pensioenstelsel staat onder druk door de kunstmatige belachelijk laag gehouden rente door de ECB om de Fransen te plezieren, ons zorgstelsel staat onder druk door een onevenredig hoog gebruik ervan door wat Fortuyn aanduidde als 'de vijfde colonne' en door grootschalig misbruik, ons onderwijs is volledig naar de knoppen geholpen door de linkse kerk, tot en met wetenschapsfraude aan toe, onze cultuur wordt overspoeld met lieden die niet willen integreren, en, last but not least, het vertrouwen in ons openbaar bestuur is tot een dieptepunt gedaald door wanbeleid, fraude en gegraai.

Maar het zijn niet alleen de sociaal-democraten die van dit land een puinhoop hebben gemaakt, al voeren ze wel de boventoon in het maatschappelijk middenveld en de (semi-)publieke sector. We hoeven maar te denken aan het fantastische beleid van de burgervaders van Utrecht of Gouda. Of de vele pvda bestuurders bij woningcorporaties en andere risicoloze baantjes. Zelfs daar weten ze de boel te verstieren. Om nog maar te zwijgen van de rode rakkers in Amsterdam. Stadsdeelraden vergeten? Zouden die trouwens niet worden afgeschaft? Hoe staat het daar eigenlijk mee zo vraag ik Ronald Plasterk?

Maar ook de liberalen kunnen er wat van. Iemand als senator Loek Hermans bijvoorbeeld. Verantwoordelijk voor het toezicht op het falende bestuur van het AZC. Zo'n man blijft gewoon zitten alsof er niets aan de hand is. Zo'n man wordt geen strobreed in de weg gelegd. Of neem Edje -raketje- Nijpels. Weggebonjourd wegens wanbeleid bij de Twaalf Provinciën en daarna bij het ABP. Er wordt niets tegen ondernomen. In zo'n atmosfeer van bestuurlijk-wanbeleid-zonder-persoonlijke-gevolgen wordt het vertrouwen van de burger niet hersteld.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over die vermaledijde Europese Unie. Nederland betaalt, Brussel bepaalt, dat is kortweg de samenvatting van de huidige situatie, terwijl dat natuurlijk andersom moet zijn. Maar deze regering uit slechts mooie woorden, praatjes voor de vaak, daar waar krachtdadig leiderschap getoond zou moeten worden. Leiderschap ook richting Brussel. Maar in plaats daarvan wordt er gebogen als een knipmes. Het is gewoonweg nauwelijks meer om aan te zien.

Het roer moet dus om en niet morgen, maar vandaag. Want als dit niet gebeurt, dan betekent dat het einde van de verzorgingsstaat zoals we die nu kennen. En niet een klein beetje minder, maar zeer fors minder. Hoogste tijd dus voor actie, gezond verstand en puinruimen. Niet door belastingverhoging, maar door rigoureus snijden in de Publieke Sector. Dáár zit het geld.

At your service!