Het gevoel won van het verstand bij verbod Martijn

Gisteren verbood de rechtbank in Assen de omstreden pedofielenvereniging Martijn. Een zucht van verlichting ging door het land. Een vereniging die seksueel contact tussen volwassenen en kinderen verheerlijkt, zijn we liever kwijt dan rijk. Maar houden we met dit verbod onszelf niet voor de gek?

Als het om de veiligheid en integriteit van onze kinderen gaat, dan zetten we de vrijheid van meningsuiting en vereniging graag even aan de kant. Het verbod is dan ook een mooi statement van de normen en waarden die gelden in ons land: de bescherming van het kind gaat boven het nastreven van mentaliteitsverandering en het uitwisselen van fantasieën van een kleine of minder kleine groep vieze mannetjes.

Maar als we even iets langer nadenken, weten we allemaal dat kindermisbruik hiermee niet gestopt wordt. Het is zelfs nog maar de vraag of het ook maar iets zal verminderen. De vereniging pleegde namelijk geen strafbare feiten. Het werkelijke misbruik ging buiten de vereniging om.

Dus dan is het heel leuk dat Martijn en aanverwante verenigingen-to-be nu officiëel 'crimineel' zijn, maar dat pedo's uitschot zijn dat foute dingen doet, dat wisten we natuurlijk al. En dat pedofiele fantasieën en handelingen hiermee niet zijn uitgebannen, dat weten we allemaal ook.

Daarom is het opmerkelijk dat de rechtbank zo een irrationeel vonnis heeft uitgesproken. Vast een zeker gevoed door alle narigheid die de laatste tijd naar boven is gekomen en de drang om dit niet weer te laten gebeuren. Angst is echter geen goede motivator en zeker niet in de rechtszaal.

Wat de gevolgen zullen zijn van deze onverstandige uitspraak, zullen we zien. Maar voorlopig kunnen we even dromen dat we terrein hebben gewonnen in onze oorlog tegen kindermisbruik.