Interessant portret van Henk Bleker, de huidige interim-partijvoorzitter van het CDA, in
de Volkskrant. Toen deze man, geboren in Oost-Groningen (een streek waar de CPN ooit sterk was), zich voor het eerst meldde, had ik nog nooit van hem gehoord. Hij leek zich voor te doen als iemand die zich tot stem maakte van alle 'Doekles', de bezorgde partijprominenten die de afgelopen weken zoveel in de publiciteit treden. Anders dan velen op deze site kan ik me daarover niet opwinden. Natuurlijk leven er grote bezwaren binnen de bestuurselite tegen samenwerking met Wilders (die de oude 'linkse' elite de oorlog heeft verklaard), en het zou gek zijn als CDA-prominenten die voor zich zouden houden. Bleker leek bovendien met zijn noordelijke krulletjes en dasloze overhemden helemaal in het bezorgde kamp ('zeurpieten' volgens Wilders) thuis te horen.
Maar volgens mensen die hem beter kennen, klopt dat helemaal niet en speelt Bleker dat allemaal. In werkelijkheid is hij een geslepen politicus met een partijcarrière van dertig jaar achter de schermen en hoort hij eerder tot het rechterkamp. Daarbij is hij niet alleen dikke maatjes met enkele rechtsere protestante partijcoryfeeën uit de eigen noordelijke regio ('Doekleland'), maar ook met de katholieke Maxime Verhagen (uit het verwilderde Limburg). Wie het stuk leest in de Volkskrant (u weet wel: die vroegere spreekbuis van de linkse kerk), krijgt eerder de indruk dat Bleker bezig is de kou uit de lucht te halen voor het geblondeerde kabinet dat op deze site DDS-1 heet. Het idee om de zorgen bij de achterban weg te nemen via een partijcongres dat moet instemmen met zo'n kabinet (en dat in meerderheid echt wel gaat doen) is bijvoorbeeld van hem. Het is maar dat u het weet. Dingen liggen vaak anders dan ze lijken.