De politieke partij DENK van Tunahan Kuzu zet tijdens de komende verkiezingen overduidelijk in op 'urban culture'. Hun campagnevideo van gisteren wordt versierd met kekke beats en een onheilspellende rapper die maar blijft herhalen "Ik stem DENK, DENK, DENK". Eerlijkheid gebied te zeggen dat het deuntje wel erg aanstekelijk werkt en de verschillende provinciale teams hebben er lol om. Maar wat wil de partij eigenlijk bereiken? Dat de Turkse DENK-campagnevoerders zich de Nederlandse taal en het lokale dialect hebben eigen gemaakt blijkt wel uit de beelden. De Brabantse jongen spreekt overduidelijk in een dialect afkomstig van onder de Rijn, welhaast met een 'zachte g' en de campagnevoerders in Overijssel hebben overduidelijk een Twents accent. Tenminste als je weet waar je naar moet luisteren, dan valt het op. Heerlijk om te horen.
Behalve de traditionele Turkse aanhang lijkt de partij ook nog steeds mensen van Afrikaanse komaf te trekken. Ondanks dat Sylvana Simons al lang is verdwenen uit de partij flirt de partij dus nog steeds met 'urban culture'. En de aanstekende muziek bevestigt het beeld. Maar laten we behalve alle vrolijke beelden ook eens kijken wat de partij nu eigenlijk van plan is in de provincie. En dan is het toch wel even schrikken.
Zo blaakt het programma voor de Provinciale Staten van Utrecht vooral in afwezigheid van duidelijke plannen. De partij lijkt wederom in te zetten op identiteitspolitiek en verder een aantal PvdA-standpunten te hanteren. Ook biedt de partij weer luchtkastelen aan zoals deze standpunten:
DENK Utrecht staat voor gelijke behandeling in gelijke gevallen: op de arbeidsmarkt, in het onderwijs, op de woningmarkt en in de cultuursector.
En ook
DENK Utrecht streeft naar gelijke kansen voor iedereen: ongeacht afkomst, geslacht of geaardheid. Wij strijden tegen elke vorm van discriminatie.
Als je daadwerkelijk een gesprek zou voeren over dat wat DENK wil bereiken dan blijkt al snel dat bovenstaande niets anders is dan holle retoriek om mensen die zich geslachtofferd voelen te trekken. Zo pleit de partij voor 'gelijke behandeling in gelijke gevallen'. Dat klinkt natuurlijk mooi en vrijwel iedereen in Nederland steunt deze uitspraak. Maar het probleem is dat in de realiteit 'gelijke gevallen' helemaal niet bestaan.
Ook streeft de partij naar 'gelijke kansen', maar ook dit is holle retoriek van de bovenste plank. Gelijke kansen bestaan niet. Kansongelijkheid bestaat per definitie. Zo lang mensen niet worden gekloond en de exact zelfde opvoeding krijgen is het streven naar 'gelijke kansen' vooral een middel om bepaalde begunstigde groepen te bevoordelen terwijl andere groepen die voordeeltjes moeten betalen.
Maar ach, een filosofisch gesprek over 'gelijke kansen' en 'gelijke gevallen' zal wel onmogelijk zijn. Het zal een idealistisch streven zijn, maar realistisch is het niet. Het zet de deur open voor verregaande overheidsinterventies. En daar wordt ik per definitie niet vrolijk van. Tijd dat de partij eens gaat nadenken over de holle retoriek.