Het Griekse privatiseringsprogramma liep maandag een flinke deuk op toen het Russische Gazprom niet, zoals was verwacht, een bod deed om het nationale gasbedrijf op te kopen. Gazprom had eerder aangegeven 900 miljoen euro te willen betalen voor het Griekse DEPA.
Opvallend nieuws, aangezien de Russen graag hun exportpositie in Europa versterken. Ze leveren al ruim een derde van het gas dat Europese landen consumeren. Dat is 90 procent van de totale Russische aardgasuitvoer.
Een sterke aanwezigheid in Griekenland zou ook nog het voordeel hebben gehad dat de Russen vanuit daar Europese plannen konden tegenwerken om een gaspijplijn via Turkije naar de Kaspische Zee aan te leggen. Vooralsnog is Europa vrijwel geheel afhankelijk van Russische pijplijnen om gas uit het oosten in te voeren. Meer aardgas wordt in the vorm van LNG over zee geïmporteerd.
Blijkbaar wogen die strategische belangen niet op tegen de twijfelachtige gezondheid van het Griekse staatsbedrijf. De Russen zeiden zich zorgen te maken dat DEPA hen wel eens meer kon gaan kosten dan het oplevert. Geen onterechte vrees. Een bedrijf dat jarenlang op de staat heeft geteerd, werkt waarschijnlijk niet erg efficiënt.
Voor de rest van Europa is dit een meevaller. Gazprom is vooral een verlengstuk van de Russische staat dat in het verleden heeft bewezen bereid te zijn de gastoevoer stil te leggen wanneer dat Moskou zo uitkomt. Vandaar dat Europese landen hun gasinvoer willen diversificeren. Gas moet binnenkomt uit landen als Azerbeidzjan komen en wie weet de Verenigde Staten waar de schaliegasrevolutie het land vrijwel onafhankelijk heeft gemaakt van invoer. De Amerikanen kunnen LNG gaan exporteren, hoewel bedrijven daar huiverig zijn. Export naar Europa betekent immers minder aanbod in Amerika zelf dus kunnen de prijzen weer stijgen.
Alleen de Grieken hebben hieronder te lijden. Het is moeilijk voor te stellen dat zij dit jaar alsnog voor 2,6 miljard weten te privatiseren, zoals hun internationale schuldeisers -- de Europese Centrale Bank, de Europese Unie en het IMF -- eisen.
De Griekse privatiseringspogingen waren sowieso halfslachtig. Sinds het land in 2010 voor het eerst steun kreeg, zijn de privatiseringsdoelen keer op keer bijgesteld. Aanvankelijk zou de staat voor 50 miljard euro aan eigendommen van de hand doen. Nu heeft het tot 2016 de tijd om iets meer dan 11 miljard binnen te halen. Tegen 2020 moet dat bedrag tot 25 miljard zijn opgelopen. De andere helft van de voorgenoemde 50 miljard? Dat zien we nog wel!