Geen visie, wel lastenverzwaring

Want laten we wel wezen: er wordt al meer dan twee jaar gewaarschuwd dat er zwaar weer op komst is voor ons land. Niet alleen door de enorme bedragen waarvoor ons land garant staat en nog zal moeten staan in het kader van de Europese 'solidariteitsfondsen', die klap komt nog, maar door de gestaag oplopende werkloosheid, de al vijf kwartalen op rij ontbrekende economische groei en de volledig uit de klauwen lopende inflatie. Laten we er eens een grafiekje bijpakken, een grafiekje, die de brave ambtenaren van Jeroen natuurlijk ook kennen. Laat ik eens beginnen met deze, de inflatie.

Deze komt uit het maandbulletin van De Nederlandsche Bank. DNB zelf zei hierover dat de torenhoge inflatie, meer dan het dubbele van het eurozone gemiddelde, slechts 'tijdelijk' was: in oktober zal alles beter gaan, omdat dan de BTW verhoging van vorig jaar 'uit de inflatie loopt', zoals dat heet. Ja, vast. Met de recordprijzen aan de pomp -dankzij het 'lentegevoel' bij diverse Arabische landen- verwacht ik eerder een verdere stijging.

Maar afgezien van de aanhoudend hoge inflatie, die de tegoeden van onze spaarzame burgers raakt, worden diezelfde burgers dubbel genomen door de aanhoudend lage rente die de ECB rekent. Immers, hierdoor lopen onze pensioenbeleggers zoveel rendement mis, dat toekomstige uitkeringen niet langer gegarandeerd kunnen worden. Het gevolg hiervan is: lagere pensioenuitkeringen, hogere premies en in sommige gevallen zelfs beide. Ook deze indirecte steun aan Frankrijk en vak Zuid kost ons koopkracht. Een koopkracht, die toch al zwaar aangetast is door het wisselverlies bij de omwisseling van de gulden naar de euro, zie elders op deze site. Een koopkrachtverlies bovendien, dat nog altijd doorwerkt, elk jaar opnieuw.

Maar terug naar de cijfers van het CBS: de Nederlande economie krimpt op jaarsbasis met 1,8%; we consumeren 2,4% minder; de investeringen zijn maar liefst met 9,4% teruggelopen (de angsthazen van banken vertikken het om maar een cent uit te lenen); we exporteren minder en er zijn afgelopen jaar bijna 150.000 nieuwe werklozen bijgekomen. Ziedaar de trieste balans van 10 maanden Rutte II.

Maar als er nou nog hoop was op herstel, dan zouden we misschien alsnog de portemonnee willen trekken. Maar die hoop is er niet. Welke nadenkende burger of ondernemer gaat nu die auto of die wasmachine kopen? Of die dure productie machine? Je zou wel gek zijn. En zo zitten we gevangen in de vicieuze cirkel van stagflatie: een krimpende economie met een torenhoge inflatie: the worst of both worlds.

Ik moet dan ook meewarig glimlachen om de CPB prognoses voor volgend jaar. De economische planners van Nederland voorspellen een stijging van het Bruto Binnenlands Product naar € 616 miljard. Eerst zien, dan geloven. Ze voorspellen een toename van de bedrijfsinvesteringen met € 2 miljard. Eerst zien, dan geloven. Ze voorspellen een economische groei van driekwart procent. Eerst zien, dan geloven. En, last but not least, een inflatie van 2 procent, keurig binnen de ECB-norm. Eerst zien, dan geloven.

Ook voorspellen ze een verdere toename van de werkloosheid. Volgend jaar zijn er ruim 9 miljoen Nederlanders, die tot de 'werkzame beroepsbevolking' mogen worden gerekend. Daarvan zullen er tenminste 670.000 werkloos zijn. Volgens de nationale definitie is dat 9,25% van de beroepsbevolking. Ik denk dat het ver boven de tien uitkomt volgend jaar. Daar durf ik een i-pad onder te verwedden. Want dit kabinet ontbeert elke visie: noch op de woningmarkt, noch op de arbeidsmarkt, noch op het onderwijs. Het is één troosteloze visieloosheid en besluiteloosheid. Waardoor dat komt heeft u vanochtend kunnen lezen.

Vice-premier Asscher promoot zijn 'Asscher-banen', dat wil zeggen, als goed socialist stelt hij € 600 miljoen belastinggeld beschikbaar voor 'gratis' stageplaatsen voor het bedrijfsleven, met als enige 'tegenprestatie': ‘een analyse te maken van het acute arbeidsmarktknelpunt, een plan van aanpak, begroting en een omschrijving van de manier waarop de
maatregelen door henzelf wordt gefinancierd’, aldus onze socialist.

Hij heeft geen idee wat er moet gebeuren, zomin als de rest van dit rariteitenkabinet. Er zijn geen banen, de banken houden de hand op de kredietknip, de burgers op de privé knip en het belastinggeld is op. Deze aanpak werkt niet, zal nog meer 45 plussers uit hun baan stoten, mensen die wèl een hypotheek te betalen hebben en kinderen te onderhouden. Het is van een visieloosheid die zijn weerga niet kent. Wat nodig is, is dat de lasten omlaag gaan. Dat doe je door regeldruk vermindering en belastingverlaging. Zowel voor burgers als bedrijven. Dat doe je niet door op massale schaal, want daar praten we over, schoolverlaters in onbetaalde stageplekken te duwen. Dat doe je wel door banen te creëren. En om banen te creëren heeft het MKB kredieten nodig. En die geldkraan zit potdicht. Dáár zit het probleem.

De onnadenkende symptoom bestrijding die dit kabinet voorstaat om 'sterker uit de crisis te komen' is onthutsend. Het echte probleem wordt niet oplost, sterker nog, verergerd. Een grotere overheidsbemoeienis levert grotere problemen. En, mark my words, je zult zien dat het meeste geld weer naar die handige linkse subsidieslurpers gaat, die Asscher zometeen met dikke, nutteloze rapporten om de oren slaan, met 'oplossingen' die pleiten voor 'meer overheid' en 'meer regulering'.

Intussen stevenen we volgens het CPB volgend jaar af op een negatief EMU-saldo van 3,9%, ruim boven de Brusselse norm van drie procent. Persoonlijk denk ik dat die 3,9 nog veel te rooskleurig is. Zeker als dit kabinet 6 of 8 of misschien wel 9 miljard euro extra wil bezuinigen, zoals Mathijs Bouwman eergisteravond bij Andries Knevel zei.

Maar zo moeilijk is het allemaal niet: de kern bestaat uit lastenverlichting voor burgers en bedrijven, waaronder een BTW verlaging, want de jongste verhoging kostte de schatkist € 2 miljard, ze koste dus geld; een véél kleinere overheid (en ja, ik weet dat de 'inverdien effecten' tijd kosten, maar die leveren wel structurele bezuinigingen op); en méér vrijheid, vooral meer vrijheid voor ondernemers. Niet 'de nivelleringsfeesten van Spekman' leveren banen op, maar regeldrukverlaging en belastingvermindering.

Maar de liberalen schijnen vergeten te zijn waartoe zij tot het publieke ambt geroepen werden. Om met Rutte's partijgenoot Sinke te spreken:

Waarvan akte!