Fout na de Koude Oorlog

Als een oorlog is afgelopen, de wapenstilstand ondertekend, de geweren rusten en de tanks huiswaarts keren zit de fysieke strijd er op. Eén strijd moet nog beginnen, en dat is de PR-strijd van het individu. Want als één van de twee partijen uit de puinhopen weten te verrijzen als onbetwiste winnaar, probeert iedereen ineens als een gek te spinnen dat ze eigenlijk al heel lang bij die winnende partij hoorden.

We kennen in Nederland deze gedragingen van vlak na de Tweede Wereldoorlog: toen de Duitsers eenmaal het land waren uitgeknikkerd, bleek plotsklaps dat iedereen in het Verzet had gezeten en de bezetter op heroïsche wijze tegengewerkt. Echt? Nee. De waarheid was natuurlijk dat de meeste mensen braaf deden wat de nazi's ze opdroegen. In de oorlogsjaren probeerde het gros van de Nederlanders zo goed en zo kwaad als dat ging met hun leven verder te gaan en die irritante Duitsers maar zoveel mogelijk te negeren.

Aan deze relatief recente geschiedenis van het Nederlandse volk moest ik terugdenken toen ik vanochtend de nieuwe peiling van De Hond onder ogen zag. Nee, het gaat me nu even niet om het CDA maar om de cijfers die de peilbaas produceerde over de defensiebezuinigingen. Kennelijk vindt ineens tweederde van de Nederlanders dat onze overheid de afgelopen 24 jaar veel te veel bezuinigd heeft op ons leger, onze marine en onze luchtmacht.

Eh, waar komt die tweederde van alle Nederlanders ineens vandaan? Een kwart eeuw lang hebben alle politieke partijen ongestoord en zonder electoraal gevolg onze soldaten hun materiaal afgepakt. Zo goed als alle partijen hebben daar aan meegedaan: CDA, VVD, D66, PvdA, de PVV en de ChristenUnie. Alleen de SP en GroenLinks hebben niet op het pluche gezeten, maar die pacifistische partijen hadden natuurlijk alleen nog maar méér geld bij Defensie weggehaald.

Na de Val van de Muur hebben negen achtereenvolgende kabinetten ons leger uitgedund, en niemand heeft ze ooit een strobreed in de weg gelegd.

Waar waren die mensen om een groot politiek issue te maken van het feit dat de overheid onze troepenmacht langzaam kaalgeplukt heeft sinds het einde van de Koude Oorlog? Waar waren de mensen bij de zeven (!) achtereenvolgende Tweede Kamerverkiezingen van 1994, 1998, 2002, 2003, 2006, 2010 en 2012 om dit vraagstuk op te eisen als verkiezingsthema?

Me dunkt dat het gros van die tweederde van de Nederlanders pas aan boord van het defensie-investeringenschip zijn gesprongen toen de voorstanders van het ombuigen van de trend de discussie al hadden gewonnen, en deze kabinetsmaatregel al in de pijplijn zat.

Wat een gehuichel.