Jeugdinstellingen Karakter in Nijmegen en 't Anker in Harreveld hebben keihard gefaald. Karakter sloot de jongen, na een jaar behandeling, vier weken lang op in de isoleerruimte. 't Anker nam de jongen over maar kreeg geen informatie en sloot hem ook maar direct op! Bij de eerste de beste kans die hij kreeg pleegde de 16-jarige jongen zelfmoord. Er gaat vaak zat iets mis in Nederlandse zorginstellingen. Hoge werkdruk, ontzettend lastige doelgroepen, weinig budget en een dikke, taaie laag bureaucratie maken het er allemaal niet makkelijker op. En dan ga ik er nog vanuit dat de medewerkers het beste met hun cliënten voor hebben en professioneel te werk gaan. Zelfs als alles meezit kan het echter zomaar zijn dat er net een cliënt tussendoor glipt of totaal niet vatbaar blijkt voor behandeling. Echt ontzettend lastig werk dus!
Maar wat hier is gebeurd lijkt echt totaal nergens op! Bij Karakter konden ze niets met die knul, wilden hem overdragen zochten naar een instelling. Uiteindelijk vonden ze 't Anker in Harreveld. Vervolgens duurde het nog eens vier weken voor hij kon worden overgedragen dus wat doe je dan? Gewoon opsluiten in de isoleercel! (Red: Zo staat het niet in het AD, maar 24-uurs bewaking en scheurkleding geven dit prijs.)
Een suïcidale jongen van 16, die na een jaar behandeling geen vooruitgang heeft geboekt, afzonderen en opsluiten in de isoleercel? Klaarblijkelijk ook nog niet eens uit noodzaak maar gewoon ter overbrugging van de tijd voor de overdracht!
In die vier weken tijd heeft Karakter kennelijk ook niet de moeite genomen om 't Anker enigszins voor te bereiden op wat voor cliënt zij op het terrein krijgen. Hoewel ze bij Karakter spraken van 'een krachtige doodswens', 'zeer hoog suïciderisico' en de jongen als 'onbetrouwbaar' bestempelden, gaven ze dit niet aan bij 't Anker.
Ook bij 't Anker namen ze niet de moeite om dergelijke informatie op te vragen. Sterker nog, het eerste wat ze deden was die jongen direct in hun eigen isoleerruimte stoppen! Als klap op de vuurpijl gaven ze hem ook nog toegang tot een telefoon. De ouders kregen haast niets te horen over zijn toestand en werden ook niet of nauwelijks betrokken bij de behandeling. Drie dagen later hing hij zichzelf op en nu is natuurlijk niemand verantwoordelijk want 'fouten bij de communicatie' of een smoes van vergelijkbare aard.