Op de Facebook-pagina Ahlus-Sunnah Publicaties, met 5900 volgers, werd de onthoofde Franse leraar Samuel Paty 'een misdadiger' genoemd die de doodstraf verdiende. Facebook legt de pagina (opnieuw) plat en de beheerder verzet zich nu tegen deze 'censuur'. Hij noemt het een inbreuk op "ons recht van islamitische meningsuiting". Volgens de NCTV hebben dit soort lui allemaal back-upkanalen en vinden ze allerlei nieuwe manieren om met elkaar te blijven communiceren. Zo'n Facebook-ban zet dus geen zoden aan de dijk. Op zich logisch, maar dat is niet het ergste probleem. Wie het artikel leest zal namelijk opvallen dat de taal en argumentatie van hun radicale gedachtegoed aan het veranderen is.
Deze radicale ideeën worden nu overgoten met hetzelfde slachtofferschapsausje dat we tegenwoordig zowel bij links als bij rechts Nederland zien. Er staat niet meer dat ongelovigen maar dood moeten in opdracht van Allah. Er staat dat zij, net als 'wij', opkomen voor hun rechten.
Zo hebben ze het tegenwoordig kennelijk over het recht op 'islamitische meningsuiting', strijden tegen het boerkaverbod en het 'oprukken van 'islamofobie''. Of de beroerde omstandigheden op de Terrorismeafdeling van de gevangenis en hoe verwerpelijk de democratie wel niet is, natuurlijk. Ze beginnen zich dus politiek te gedragen en dragen tegenwoordig steeds meer een politieke islam uit. Dat beginnen we ook in de Nederlandse praatprogramma's te zien: 'Ja die onthoofding was niet oké, maar...' Het gevaar daarvan is niet alleen dat je radicale mafketels krijgt die de politiek proberen te infiltreren, maar ook dat het wantrouwen oproept jegens de politiek actieve gematigde moslims.