Onderwijs is belangrijk, zo stelde Alexander Pechtold (D66) en hij was blij en trots dat hij voor elkaar had gekregen dat er 650 miljoen extra naar het onderwijs ging. Dit zou onder andere ingezet worden om betere leerkrachten aan te trekken om zo de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren.
Zoals was te voorzien komt dat geld dus niet ten goede aan de werkvloer lees ik in de Telegraaf. De leerkracht kan ernaar fluiten en ook de leerling zal geen voordeel hebben van de geldinjectie naar het onderwijs. Wie er dan wel van profiteren? De schooldirecteuren aan de top, die door een eigen nieuwe cao er in één klap 15% extra loon bij krijgen. De leerkrachten die al jaren op de nullijn staan, hebben het nakijken.
Daarnaast krijgen schooldirecteuren die voor maximaal vijf jaar zijn aangesteld bovenop die 15% nog eens een onzekerheidsbonus van 5%. En dat terwijl jonge leerkrachten met een jaarcontract het risico lopen dat hun contract na de zomervakantie niet verlengd wordt, zonder dat zij enige extra risicovergoeding hebben mogen ontvangen. Ook voor grote leerfabrieken met meer dan twaalfduizend leerlingen is een voorziening in de cao bedacht, namelijk de superloonschaal die op loopt tot meer dan anderhalve ton bruto per jaar. Voor de directie uiteraard.
Ook besluiten overkoepelende directies om hun locatiedirecteuren en rectors extra bezoldiging te geven, om scheve gezichten te voorkomen. Dat jonge leraren hun gezicht vervolgens nooit meer recht krijgen doet er dus niet toe.
Pechtold wilde beter onderwijs, maar minister Asscher (sociale zaken) heeft de nieuwe cao algemeen bindend verklaard. Betere leerkrachten aantrekken gaat dus niet door. Managers die hun zakken vullen met onderwijsgeld komen ervoor in de plaats. Met dank aan de PvdA. En tot groot verdriet van de leerkracht die alweer naar zijn kleurenprintertje kan fluiten.
Waarom zou je nog willen werken in het onderwijs als je gewoon voor de klas wil staan, dus daadwerkelijk onderwijs wil geven? Of zou Pechtold misschien dit hebben bedoeld met betere leerkrachten aantrekken en bedoelde hij eigenlijk betere salarissen voor de top. Hoe hier het onderwijs beter van wordt, mag hij dan uitleggen.
Logischer is het dat het onderwijs verslechtert als geen weldenkend mens meer kiest voor een baan als leraar omdat die baan, juist door dit soort bestedingen van onderwijsgeld, steeds minder aantrekkelijk wordt. Wanneer gaat men eens beseffen dat de enige die kan zorgen voor goed onderwijs de goede leraar voor de klas is en niet de manager aan de top? Na jarenlange onderwijsverzieking lijkt dat nog steeds niet door te dringen.