Erdogan minder populair dan ooit

Het heeft er alle schijn van dat de vele corruptiezaken, de demonstraties van overheidscritici en de reactie daarop van het kabinet, en Erdogans steeds sterker wordende autocratische neigingen een negatieve impact zullen hebben op de rest van zijn politieke carriere. Zijn AKP is weliswaar nog altijd dé favoriet voor de komende verkiezingen (voor de gemeente en het presidentschap), maar je ziet aan alles dat het gat met de oppositie steeds kleiner wordt. (Er moet gezegd worden dat het gat landelijk nog altijd significant is)

De eerste en voornaamste reden daarvoor? Erdogan zélf is hard op weg om daadwerkelijk impopulair te worden. Volgens Metrolpoll keurt slechts 39,4% van het Turkse electoraat zijn beleid op dit moment goed. Dat percentage is nog nooit zo laag geweest:

Dit is bijzonder problematisch voor een man die hoopt dat hij de volgende president van zijn land wordt. Als het zo doorgaat kon dat weleens een lastigere opgave voor hem worden dan hij een paar maanden geleden dacht. 

En dat is niet alles: Erdogan is namelijk niet de enige prominente AKP'er die met de dag minder populair wordt. Datzelfde geldt voor de huidige president, Abdullah Gül:

Natuurlijk is de AKP nog altijd dé favoriet, maar we moeten langzamerhand écht rekening houden met een mogelijke verrassing. Zo is het zeer wel mogelijk dat de volgende burgemeesters van Istanbul en Ankara geen AKP'ers zullen zijn, maar CHP'ers, leden van de belangrijkste seculiere oppositiepartij. Dat zou echt een geweldige klap zijn in het gezicht van de AK Parti, en dus van Erdogan.

Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Erdogan en Gül worden weliswaar dagelijks gehater, maar dat betekent niet automatisch dat de oppositie daarvan zal profiteren. Op nationaal niveau ontbreekt het de seculieren namelijk nog altijd aan een goede, sterke en charismatische leider, die de verschillende oppositiefacties bij elkaar kan brengen. Zolang die wanhopige situatie voortduurt moeten Erdogan en zijn partij nog altijd als dé favorieten worden beschouwd in landelijke verkiezingen. Geen wonder dus dat deze peiling aantoont dat, hoewel de AKP fors inlevert, de oppositie er te weinig van weet te profiteren.

Gelukkig kan er op lokaal niveau al wél het één en ander veranderen. Als dat gebeurt zal Erdogans aura van onoverwinnelijkheid serieus worden aangetast, waardoor misschien (hopelijk!) alles mogelijk wordt.

Voor Turken die tegen de regering zijn - en dat zijn er tegenwoordig nogal wat - is dat genoeg reden voor hoop. En terecht. Nog nooit zat Erdogan zo diep in de problemen. Op landelijk niveau is het nu alleen wachten op een formidabele uitdager. De vraag is: is die er?