Eindelijk er mag gewoon weer over ontwikkelingshulp gepraat worden

Als ik één voordeel zou moeten noemen van het verscheiden van de bijzondere gedoogconstructie met CDA, VVD en PVV, dan is het dat we eindelijk verlost zijn van het gejeremieer van het CDA over zielige mensen. Geen partij is er zo goed in de ontwikkelingswereld om te toveren tot zieligheidsindustrie. Het enige wat ontbreekt zijn de mooie baantjes, want die zijn allemaal al aan GroenLinks- en PvdA-kopstukken vergeven. Maar, dat was eens. Het CDA is nu gewoon weer een partij als alle andere. Het zou mooi zijn als PVV en VVD de nieuwe lucht gebruiken om het inmiddels weer dood gevallen debat aan te zwengelen. We geven nog steeds heel strict 0,7 procent van ons BBP uit aan hulp. Totale gekkigheid. Enkele kernpunten waarop ons nieuwe beleid gestoeld zou moeten zijn.

We hebben er in Nederland een handje van veel te veel geld te pompen in zogeheten draagvlaksubsidies. Zet Ruud Gullit op het vliegtuig, drop hem tussen een paar voetballende, goedlachse negertjes en Nederland doneert wel. Dat is althans de gedachte. Ik vind het allemaal prima, maar niet van onze belastingcenten. Drie ton voor een voorheen fenomenale voetballer die nu een zichzelf overschattende trainer is, vind ik nogal veel geld. Onze belastingcenten moeten ertoe leiden dat de minst ontwikkelde landen zich op een gegeven moment zelf kunnen redden. Dat doe je ook niet door begrotingssteun te verlenen. Begrotingssteun leidt tot een gat in de hand en inflatie. We hebben het hier zelf meegemaakt met de aardgasbaten. Nederland kreeg zo'n groot probleem dat het fenomeen naar ons is vernoemd: Dutch disease. Gewoon niet doen dus. Ontwikkelingsgeld moet naar landbouwprojecten, microkredieten, kennisuitwisseling en vredesmissies. Ziekenhuizen en onderwijs zijn belangrijk, maar die kunnen we veel beter via particuliere donaties voor elkaar krijgen. Dan weet je als kleine man in ieder geval zeker dat je niet aan Ruud Gullits nieuwe Volkswagen Touareg meebetaalt, maar aan echt belangrijke zaken.

Als ik aan het eind van de maand met vierhonderd euro naar de supermarkt ren om massaal sperziebonen uit blik te kopen omdat mijn geld nog niet op is, dan word ik raar aangekeken. In de ontwikkelingsindustrie wordt er echter heel vreemd naar je gekeken als je een beschikbaar potje níét opmaakt. Het gevolg: de potjes gaan op. Jaar in, jaar uit. Om achteraf te ontdekken dat we geld hebben uitgegeven aan projecten die inefficiënt, onnodig en duur waren. En het ergste: door roekeloos geld uit te geven hielpen we dictators hun macht te bestendigen. De erven-Mobutu zijn u nog dagelijks dankbaar voor het geld dat we hun suikeroom hebben overgemaakt. Gaan we dus lekker niet meer doen. De potjes die we hebben, wenden we aan voor projecten waarvan we kunnen aannemen dat ze werken. Wat overblijft gaat naar het afbouwen van onze staatsschuld. Zul je net zien dat we van de 4,5 miljard die we nu hebben staan, meer dan een miljard euro overhouden.

Heeft een project niet gewerkt waar we dat wel hadden verwacht? Jammer dan. Zoiets gebeurt en daar heet het subsidie voor, geen lening. Maar blijken projecten structureel niet te werken, dan gaat de stekker eruit. Blijkt een hele ontwikkelingsorganisatie structureel projecten op te zetten die niet werken, dan gaat de stekker uit de hele organisatie. Jammer voor Farah Karimi, maar er zijn genoeg kleinschalige projecten van particulieren die met een klein beetje meer geld geweldige dingen kunnen doen. Nog een mooie reden om de stekker eruit te trekken: de salarissen in de ontwikkelingsindustrie. Flikker op met je 120.000 euro en meer per jaar. Je bent bezig de wereld te verbeteren, niet jezelf te verrijken. Als je veel geld wilt verdienen dan lanceer je maar uit eigen zak televisiespotjes waarin je de Nederlander vraagt te doneren voor je nieuwe Porsche.

Het Europese landbouwbeleid is welhaast crimineel. Het kost klauwen vol geld en bederft de internationale concurrentie. Deal with it, Europa is geen landbouwcontinent meer. De landbouwkennis van onder meer Nederland kunnen we voor veel geld verkopen, maar dan moeten we de markt wel open gooien. Afrikaanse producten zijn van harte welkom, als er maar geen ziektes in zitten.

FMO is weer eens in opspraak. De ontwikkelingsbank die voor meer dan de helft in handen is van de Nederlandse overheid, zou te veel betalen aan zijn directeur, zo meent de PVV. Het gaat dan ook om liefst 491.000 euro. Veel geld inderdaad, maar wel voor een bank waar de winst uit spuit. Iets minder dan vorig jaar, maar nog steeds 93 miljoen euro. Nederland heeft in het verleden geld in de bank gestoken maar hoeft daar inmiddels niet meer aan bij te dragen. Een fantastisch concept. Wel hulp geven, niets hoeven betalen. Als je het vergelijkt (93 miljoen winst) met de kosten en baten van de overheidsuitgaven aan ontwikkelingshulp (4,5 miljard verlies), dan heb ik niet zo'n probleem met het megasalaris van de directeur.

Volgens mij kunnen de investeringen zelfs nog wel uitgebreid worden. Als we elk jaar 100 miljoen reserveren in investeringen en elk jaar erop de helft van de daadwerkelijke investeringen in mindering brengen op de totale uitgaven aan ontwikkelingshulp, dan hebben we onze ontwikkelingsportemonnee over tien jaar fors uitgebreid terwijl de structurele uitgaven met tien procent naar beneden gaan. Win-win.